Oncologisch onderzoek.nl

Anale intraepitheliale neoplasie graad 3 (AIN3) is een voorstadium van squameus celcarcinoom van de anus (SCCA). SCCA is ongeveer een factor 20 meer frequent onder people with HIV (PWH) dan in de algemene bevolking. Een analyse van gegevens in maligniteiten- en HIV-registraties in elf Amerikaanse staten en Puerto Rico en Washington DC heeft trends in AIN3 en daarop volgend SCCA tussen begin 1996 en eind 2019 geïnventariseerd. Dr. Cameron Haas (National Cancer Institute, Rockville MD) en collega’s publiceren de analyse in het Journal of the National Cancer Institute.¹

De onderzoekers identificeerden in de registraties alle patiënten met AIN3 en bepaalden hun HIV-status. Onder PWH, was er een annual percentage change (AAPC) voor AIN3 van 15% (95%-bti 12-17) onder vrouwen en 12% (11-14) onder mannen, terwijl de AAPC voor AIN3 onder personen zonder HIV 8% (7-8) was onder vrouwen en 8% (6-9) onder mannen. Onder vrouwelijke respectievelijk mannelijke PWH was een eerdere AIDS-diagnose geassocieerd met 2,7 (95%-bti 2,33-3,40) respectievelijk 1,9 (1,72-2,02) maal verhoogd risico van AIN3. De vijf-jaars cumulatieve incidentie van SCCA na AIN3 onder PWH met een eerdere AIDS-diagnose was 3,4% onder vrouwen en 3,7% onder mannen.

De onderzoekers concluderen dat de frequentie van AIN3-diagnosen sinds 1996 is toegenomen, vooral onder PWH, mogelijk als gevolg van toename van de screening. Eerdere AIDS-diagnose was geassocieerd met sterk verhoogd risico van AIN3-diagnose.

1.Haas CB, Engels EA, Palefsky JM et al. Severe anal intraepithelial neoplasia trends and subsequent invasive anal cancer in the United States. J Natl Cancer Inst 2023; epub ahead of print

Summary: Analysis of registry data in 11 states and Puerto Rico and Washington DC found that rates of AIN3 diagnoses have increased since 1996, particularly among people living with HIV.

---

  Reageren op dit artikel is mogelijk na registratie.  (Login)

Patiënten met pancreascarcinoom (PaC) hebben een slechte prognose, met hoge percentages niet-resectabele of metastatische ziekte bij diagnose, recidief na resectie, en weinig opties voor systemische therapie. Immuuncheckpointremming (ICI) zou van waarde kunnen zijn voor patiënten met deficient mismatch repair/high microsatellite instability (dMMR/MSI-H) PaC, hoewel dit niet bleek in de KEYNOTE-158 studie die pembrolizumab voor MSI-H solide tumoren evalueerde. Een retrospectieve studie in centra van de Mayo Clinic (Rochester MN, Phoenix AZ, en Jacksonville FL) heeft de Mayo-ervaringen met dMMR/MSI-H PaC geïnventariseerd. Dr. Jason Starr (Jacksonville) en collega’s publiceren de studie in JCO Precision Oncology.¹

De studie includeerde 32 patiënten die tussen eind 2009 en maart 2023 in centra van de Mayo Clinic werden behandeld voor dMMR/MSI-H PaC (alle stadia). Er waren zestien patiënten die chirurgie of chemoradiotherapie ondergingen. Deze patiëntengroep had onkarakterstiek gunstige respons op de behandeling, met recidief in slecht drie patiënten (19%) tijdens mediaan 25 maanden follow-up. In de palliatieve setting werden excellente responsen op ICI gezien met overall repons in 75% van de patiënten en complete respons in 20%. De mediane tijd tot ziekteprogressie werd niet bereikt. In de palliatieve setting was de respons op cytotoxische chemotherapie slechte, met ORR 30% en mediane tijd tot progressie 4 maanden.

De onderzoekers concluderen dat de studie suggereert dat ICIs van waarde zijn voor systemische therapie voor dMMR/MSI-H PaC, in de (neo)adjuvante en de metastatische setting.

1.Coston T, Desai A, Babiker H et al. Efficacy of immune checkpoint inhibition and cytotoxic chemotherapy in mismatch repair-deficient and microsatellite instability-high pancreatic cancer: Mayo Clinic experience. JCO Precision Oncology 2023.e2200706

Summary: A retrospective study among dMMR/MSI-H pancreatic cancer patients of Mayo Clinic centers found impressive and durable responses to immunotherapy, with menial responses to chemotherapy

---

  Reageren op dit artikel is mogelijk na registratie.  (Login)

Speekselkliercarcinomen (SGCs) zijn agressieve maligniteiten, zonder bekende effectieve behandelingen voor metastatische ziekte. Een fase 2-studie van Memorial Sloan Kettering Cancer Center heeft de combinatie van nivolumab (anti-PD-1) en ipilimumab (anti-CTLA-4) voor metastatisch SGC geëvalueerd. Dr. Joris Vos en collega’s publiceren de studie in Nature Medicine.¹

De studie includeerde 64 patiënten in twee cohorten: een cohort van patiënten met adenoïd cystic carcinoom histologie (ACC; n=32) en een cohort van patiënten met overige SGCs (n=32). Het primaire eindpunt was werkzaamheid, met als criterium voor werkzaamheid tenminste vier objectieve responsen. De figuur laat resultaten voor werkzaamheid van de combinatie zien. Aan het criterium werd voldaan in het cohort met de overige SGCs, met vijf responsen onder 32 patiënten (16%), maar niet in het cohort met de ACC-SGCs (2/32; 6%). De mediane progressievrije overleving was 4,4 maanden (95%-bti 2,4-8,3) in het ACC-cohort en 2,2 maanden (1,8-5,3) in het cohort met de overige SGCs. Veiligheid was een secundair eindpunt. Graad 3 of hoger treatment emergent adverse events werden gezien in 24 van 64 patiënten (38%). In responderende tumoren werd klonale expansie van vooraf-bestaande T-cellen gezien.

De onderzoekers concluderen dat de combinatie van nivolumab en ipilimumab beperkte werkzaamheid had voor gevorderd ACC, en veelbelovende werkzaamheid zou kunnen hebben voor niet-ACC SGCs.

1.Vos JL, Burman B, Jain S et al. Nivolumab plus ipilimumab in advanced salivary gland cancer: a phase 2 trial. Nature Medicine 2023; epub ahead of print

Summary: A phase 2 trial at Memorial Sloan Kettering Cancer Center (New York, NY) found that the combination of nivolumab and ipilimumab had limited efficacy for advanced salivary gland carcinoma with adenoid cystic carcinoma histology, but had promising activity for aSGCs with other histologies.

---

  Reageren op dit artikel is mogelijk na registratie.  (Login)

Klinisch gelokaliseerd merkelcelcarcinoom (MCC) wordt gewoonlijk behandeld met chirurgische excisie en adjuvante radiotherapie. De optimale timing van de radiotherapie is niet duidelijk. Aan retrospectieve studie op basis van gegevens in de National Cancer Database heeft de impact van uitstel van radiotherapie op de overleving van MCC-patiënten geïnventariseerd. Dr. John Miura (Hospital of the University of Pennsylvania, Philadelphia) en collega’s publiceren de studie in het Journal of Surgical Oncology.¹

In de NCDB identificeerden de onderzoekers 1965 patiënten met een diagnose klinisch gelokaliseerd MCC, die tussen begin 2006 en eind 2019 chirurgie en radiotherapie ondergingen. De meeste patiënten waren mannen (63,2%) en blank (97,5%), en de mediane leeftijd bij diagnose was 74 jaar (IQR 66-81). De mediane tijd tot adjuvante radiotherapie (TTR) gemeten vanaf het tijdstip van chirurgie was 83 dagen (IQR 65-106). TTR 79 dagen of langer (het 45^e percentiel) was geassocieerd met slechtere overall survival in multivariate analyse (HR 1,258; p=0,010). Deze associatie werd ook gezien in subgroepanalyses van patiënten jonger dan 80 jaar (n=1407; HR 1,380; p=0,010) en patiënten met Charlson comorbiditeitsindex 0 (n=1411; HR 1,284; p=0,024).

De onderzoekers concluderen dat 79 dagen of langer interval tussen chirurgie en adjuvante radiotherapie geassocieerd was met slechtere OS van MCC-patiënten.

1.Ma KL, Sharon CE, Tortorello GN et al. Delayed time to radiation and overall survival in Merkel cell carcinoma. J Surg Oncol 2023.27421

Summary: Analysis of the National Cancer Database found that among patients with clinically localized Merkel cell carcinoma, interval between surgery and adjuvant radiotherapy 79 days or longer was associated with worse overall survival.

---

  Reageren op dit artikel is mogelijk na registratie.  (Login)

Veel studies hebben synergie tussen immuuncheckpointremmers (ICIs) en radiotherapie (RT) voor gevorderde maligniteiten laten zien. Een retrospectieve studie van Yamaguchi Universiteit (Japan) heeft de impact van ICIs voorafgaand aan of na RT op de overleving van patiënten met stadium IV longcarcinoom geïnventariseerd. Prof. Hidekazu Tanaka en collega’s publiceren de studie in Cancers.¹

De studie includeerde 80 patiënten met stadium IV longcarcinoom met verschillende typen histologie. Dertig patiënten (37,5%) kregen ICIs. Deze figuur laat zien dat toevoegen van ICIs aan RT geassocieerd was met langere overall survival. Deze figuur laat zien dat ICIs na RT geassocieerd was met langere OS dan ICIs voorafgaand aan RT. In multivariate analyse was performance status (0-1 versus 2-4) en ICI-gebruik na RT onafhankelijk geassocieerd met OS.

De onderzoekers concluderen dat ICI-behandeling na RT de overleving van patiënten met stadium IV longcarcinoom kan verbeteren.

1.Tanaka H, Ueda K, Karita M et al. Immune checkpoint inhibitors after radiation therapy improve overall survival rates in patients with stage IV lung cancer. Cancers 2023;15:4260

Summary: A retrospective study in Japan found that immune checkpoint inhibitors after radiation therapy improve overall survival rates in patients with stage IV lung cancer.

---

  Reageren op dit artikel is mogelijk na registratie.  (Login)

Immuuncheckpointremmers (ICIs) worden in toenemende mate gebruikt voor gevorderd levercelcarcinoom (aHCC). Er is weinig informatie beschikbaar over veiligheid en werkzaam van ICI-therapie voor aHCC-patiënten met gestoorde leverfunctie. Een systematisch overzicht en meta-analyse van gepubliceerde studies heeft ICIs voor deze patiënten geëvalueerd. Dr. David Pinato (Imperial College London, UK) en collega’s publiceren de analyse in JAMA Oncology.¹

In de literatuur tot en met 15 juni 2022 identificeerden de onderzoekers 22 voor het onderwerp relevante studies met tezamen 699 patiënten met Child-Pugh B en 2114 patiënten met Child-Pugh A aHCC (de mediane leeftijds-range over de studies was 53-73 jaar). In gepoolde analyse hadden de ICI-behandelde patiënten in de Child-Pugh B groep een objective response rate van 14% (95%-bti 11-17) en een disease control rate van 46% (36-56) met een mediane progressievrije overleving 2,68 maanden (1,85-3,52) en een mediane overall survival 5,49 maanden (3,57-7,42). Any grade treatment-related adverse events werden gezien in 40% van de patiënten en graad 3 of hoger TRAEs in 12%. Vergeleken met de Child-Pugh A groep waren in de Child-Pugh B groep de ORR (odds ratio 0,59; p<0,001) en de DCR (0,64; p<0,001) slechter. Onder ICI-behandelde aHCC patiënten was Child-Pugh B versus A onafhankelijk geassocieerd met slechtere OS (HR 2,72; 95%-bti 2,34-3,16). ICIs waren niet geassocieerd met verhoogde TRAEs in de Child-Pugh B groep.

De onderzoekers concluderen dat deze resultaten suggereren dat ondanks de overall slechte prognose, een percentage van de patiënten het Child-Pugh B aHCC baat kan hebben bij ICI-behandeling.

1.Xie E, Yeo YH, Scheiner B et al. Immune checkpoint inhibitors for Child-Pugh class B advanced hepatocellular carcinoma. A systematic review and meta-analysis. JAMA Oncology 2023.3284

Summary: In a systematic review and meta-analysis of 22 studies involving 699 patients with Child-Pugh B and 2114 patients with Child-Pugh A aHCC, ICI therapy in the Child-Pugh B group appeared to be safe and showed a significant rate of radiologic responses, but survival outcomes were inferior compared with the Child-Pugh A group.

---

  Reageren op dit artikel is mogelijk na registratie.  (Login)

Uitstel van diagnose kan een ongunstige impact hebben op uitkomsten van patiënten met hoofd-halscarcinoom (HNC). Symptomen van nog-niet gediagnostiseerd HNC kunnen resulteren in voorschrijven van antibiotica. Een retrospectieve cohortstudie van twee universiteiten in Saint Louis (MO) heeft heeft voorschrijven van antibiotica voorafgaand aan een HNC-diagnose en de impact daarvan op tijd tot diagnose geïnventariseerd. Dr. Sean Massa (Saint Louis University School of Medicine) en collega’s publiceren de studie in JAMA Otolaryngology – Head & Neck Surgery.¹

De studie includeerde 7811 patiënten met een HNC-diagnose tussen begin 2011 en eind 2018 (53,1% mannen; gemiddelde leeftijd 60,2 ± 15,8 jaar). In het cohort waren 1219 patiënten (15,6%) die in de periode van drie maanden voor de HNC-diagnose tenminste één antibioticum voorgeschreven kregen; significant hoger dan het percentage patiënten die tussen twaalf en negen maanden voor de diagnose tenminste één antibioticum voorgeschreven kregen (8,9%). Het percentage patiënten met antibioticum-voorschrift binnen drie maanden voor de diagnose was stabiel over de studieperiode. Patiënten die binnen drie maanden voor de diagnose een antibioticum voorgeschreven kregen hadden een 21,1% langere tijd tussen het onstaan van symptomen en de HNC-diagnose (adjusted rate ratio 1,21; 95%-bti 1,14-1,29). Eerstelijns-artsen en internisten hadden vergeleken met otolaryngologen een verhoogde waarschijnlijkheid van voorschrijven van antibiotica voor patiënten met een latere HNC-diagnose (adjusted prevalence ratio 1,60; 95%-bti 1,27-2,20).

De onderzoekers concluderen dat de resultaten van studie suggereren dat in de drie maanden voor een HNC-diagnose antibiotica meer frequent worden voorgeschreven, geassocieerd met toegenomen tijd tot diagnose.

1.Gallogly JA, Armstrond AT, Brinkmeier JV et al. Association between antibiotic prescribing and time to diagnosis of head and neck cancer. JAMA Otolaryngol Head Neck Surg 2023.2423

Summary: In a cohort study of 7811 patients with HNC, 15.6% received an antibiotic within 3 months of HNC diagnosis, resulting in a significant 21.1% longer time to HNC diagnosis.

---

  Reageren op dit artikel is mogelijk na registratie.  (Login)

In muismodellen van triple-negatief mammacarcinoom is gezien dat ernstige energiebeperking, in de vorm van cyclisch vasten of fasting mimicking diets (FMDs) geassocieerd is met verhoogde antitumor-werkzaamheid van cytotoxische chemotherapie. Een secundaire analyse van de NCT03340935-studie van het Istituto Nazionale dei Tumori (Milaan) heeft onderzocht of dit fenomeen ook in menselijke patiënten wordt gezien. Dr. Francesca Ligorio en collega’s publiceren de analyse in het International Journal of Cancer.¹

De analyse includeerde 90 patiënten met gevorderd triple-negatief mammacarcinoom (aTNBC) die eerstelijns carboplatine-gemcitabine chemotherapie kregen. Veertien van deze patiënten kregen ook FMD-voeding. De mediane overall survival van deze veertien patiënten was 30,3 maanden (95%-bti 18-NR), vergeleken met 17,2 maanden (15,3-25; 1; p=0,041) onder de overige 76 patiënten. In multivariate analyse was FMD-gebruik onafhankelijk geassocieerd met betere OS (HR 0,40; p=0,019), ook na propensity score-gebaseerde matching voor ECOG performance status en de novo metastatische ziekte (HR 0,41; p=0,013).

De onderzoekers concluderen dat de analyse suggereert dat FMD-gebruik geassocieerd was met betere werkzaamheid van eerstelijns chemotherapie voor aTNBC. Een gerandomiseerde studie is vereist om deze conclusie te bevestigen.

1.Ligorio F, Lobefaro R, Fucà G et al. Adding fasting-mimicking diet to first-line carboplatin based chemotherapy is associated with better overall survival in advanced triple-negative breast cancer patients: a subanalysis of the NCT03340935 trial. Int J Cancer 2023; epub ahead of print

Summary: Secondary analysis of a trial in Italy found that among patients receiving first-line carboplatin-based chemotherapy for advanced triple-negative breast cancer, a fasting-mimicking diet when compared to a normal diet was associated with better overall survival.

---

  Reageren op dit artikel is mogelijk na registratie.  (Login)