Toevoegen
van immuuntherapie aan anti-angiogene TKI is geassocieerd met verbetering van
de overall survival onder patiënten met veel typen gevorderde solide tumoren,
maar niet levercelcarcinoom. De multinationale fase 3-studie CARES-310 heeft de
combinatie van camrelizumab (anti-PD-1) en rivoceranib (VEGFR2-gerichte
therapie; aka apatinib) als eerstelijns behandeling voor niet-resectabel of
metastatisch levercelcarcinoom (U/M HCC) geëvalueerd. Prof. Shukui Qin
(Medische Universiteit van Nanjing, China) en collega’s publiceren resultaten van de studie in The
Lancet.1CARES-310 werd uitgevoerd in 95 centra in dertien landen. De studie includeerde 543 U/M HCC patiënten die 1:1 werden gerandomiseerd naar intraveneus camrelizumab 200 mg iedere twee weken plus oraal rivoceranib 250 mg eenmaal daags (n=272) of oraal sorafenib 400 mg tweemaal daags(n=271). Primaire eindpunten waren centraal geblindeerd beoordeelde progressievrije overleving en overall survival.
Op het moment van de primaire analyse van de PFS was de mediane follow-up 7,8 maanden (IQR 4,1-10,6). De mediane PFS was 5,6 maanden met camrelizumab-rivoceranib versus 3,7 maanden met sorafenib (HR 0,52; p<0,0001). Op het moment van de interimanalyse van de OS was de mediane follow-up 14,5 maanden (IQR 9,1-18,7). De mediane OS was 22,1 maanden met camrelizumab-rivoceranib versus 15,2 maanden met sorafenib (HR 0,62; p<0,0001). De figuur laat zien dat het OS-profijt met camrelizumab-rivoceranib versus sorafenib werd gezien in de meeste subgroepen.
De meest-gerapporteerde graad 3 of 4 treatment-related adverse events waren hypertensie (38% van de patiënten in de camrelizumab-rivoceranibgroep versus 15% van de patiënten in de sorafenibgroep), palmair-plantair erythrodysesthesie syndroom (12% versus 15%), toename van aspartaat-aminotransferase (17% versus 5%), en toename van alanine-aminotransferase (13% versus 3%). Treatment-related serious adverse events werden gerapporteerd voor 24% versus 6%. In elk van beide groepen overleed één patiënt aan oorzaken die met de behandeling samenhingen.
De onderzoekers concluderen dat de combinatie van eerstelijns camrelizumab plus rivoceranib vergeleken met sorafenib resulteerde in statistisch significante en klinische relevantie verlenging van PFS en OS onder patiënten met U/M HCC.
1.Qin S, Chan SL, Gu S et al. Camrelizumab plus rivoceranib versus sorafenib as first-line therapy for unresectable hepatocellular carcinoma (CARES-310): a randomised, open-label, international phase 3 study. Lancet 2023; epub ahead of print
Summary: The multinational phase 3 CARES-310 trial found that among patients with unresectable or metastatic hepatocellular carcinoma, the combination of first-line camrelizumab and rivoceranib compared with sorafenib resulted in statistically significant and clinically meaningful PFS and OS benefit.
Reageren op dit artikel is mogelijk na registratie. (Login)
PARP-remming
(PARPi) is een effectieve onderhoudstherapie-optie voor patiënten met BRCA1/2- of PALB2-gemuteerd pancreascarcinoom. De mechanismen van ontstaan van
resistentie tegen PARPi en de optimale behandeling na het ontstaan van
resistentie zijn niet duidelijk. Een retrospectieve studie van de University of
Pennsylvania (Philadelphia) heeft klinische implicaties van reversiemutaties
geïnventariseerd in patiënten met gevorderd pancreascarcinoom (aPDAC) en
pathogene varianten in BRCA1/2 of PALB2 met progressieve ziekte op
rucaparib. Dr. Kim Reiss en collega’s publiceren die 
Stereotactische
radiotherapie (SBRT) voor prostaatcarcinoom wordt in toenemende mate gebruikt,
maar prostaat-SBRT met standaard-technieken is geassocieerd met significant
risico van toxiciteit. Een meta-analyse van gepubliceerde studies heeft het
risico van acute urinaire en gastroïntestinale toxiciteit vergeleken voor
magnetic resonance-guided adaptive (MRg-A)-SBRT versus standaard CT-geleide
SBRT. Dr. Jonathan Leeman (Dana-Farber Cancer Institute, Boston MA) en
collega’s publiceren de 
Er is weinig
informatie beschikbaar over de veiligheid van concurrent gebruik van anticoagulantia
en ibrutinib in real-life. Een
patiënt-controlestudie op basis van gegevens in een Frankrijk-brede database
heeft het risico van bloeding in deze setting geïnventariseerd. Dr. Francesco
Salvo (Centre Hospitalier Universitaire de Bordeaux) en collega’s publiceren de 
Patiënten
met chronische myeloïde leukemie (CML) met T351I-mutatie hebben over het
algemeen een slechte prognose. De uitkomsten van deze patiënten in het
post-ponatinib tijdperk zijn niet duidelijk. Een retrospectieve studie van MD
Anderson Cancer Center (Houston TX) heeft kenmerken en uitkomsten van van deze
patiënten geïnventariseerd. Dr. Fadi Haddad en collega’s publiceren de 
De multinationale
fase 3-studie ASPEN randomiseerde patiënten met symptomatische Waldenström
macroglobulinemie (WM) naar zanubrutinib of ibrutinib. In 2020 is 
De
oncologische veiligheid van blaas-sparende trimodale therapie (TMT) als
alternatief voor radicale cystectomie (RC) onder patiënten met
niet-metastatisch klinisch-klierpositief blaascarcinoom (cN+ M0 BCa) is niet
duidelijk. Een multicenter retrospectieve studie in het Verenigd Koninkrijk heeft
overlevingsuitkomsten met TMT en RC vergeleken met pallatieve behandeling voor cN+
M0 BCa geïnventariseerd. Dr. Martin Swinton (University of Manchester) en
collega’s publiceren de 
