Oncologisch onderzoek.nl

Er zijn slechts beperkte gegevens beschikbaar over het management van gevorderd niet-kleincellig longcarcinoom (aNSCLC) in patiënten in de leeftijd van 70 jaar of ouder. Het is niet duidelijk of deze patiënten baat hebben bij immuunchemotherapie. Een retrospectieve studie in het Academisch Ziekenhuis van Rouen (Frankrijk) heeft toevoeging van pembrolizumab aan carboplatine en wekelijks paclitaxel voor aNSCLC met PD-L1 expressie lager dan 50% in oudere patiënten geëvalueerd. Dr. Florian Guisier en collega’s publiceren de studie in Clinical Lung Cancer.¹

De studie includeerde 105 oudere patiënten met aNSCLC met negatieve PD-L1 expressie (65%) of PD-L1 expressie 1% tot en met 49% (35%). Van deze patiënten kregen 48 carboplatine plus wekelijks paclitaxel plus pembrolizumab (CwPP) en 57 alleen carboplatine plus wekelijks paclitaxel (CwP). De response rate was 47% met CwPP en 23% met CwP (p<0,001). De mediane progressievrije overleving was 7,4 maanden met CwPP en 3,4 maanden met CwP (p<0,001) en de mediane overall survival was 12,5 maanden met CwPP en 5,9 maanden met CwP (p=0,003). Er waren geen graad 5 treatment-related adverse events; het percentage met graad 3 of 4 TRAEs was numeriek maar niet statistisch significant hoger met CwPP dan met CwP (28% versus 19%; p=0,12).

De onderzoekers concluderen dat onder oudere patiënten met aNSCLC met PD-L1 expressie lager dan 50% toevoegen van pembrolizumab aan carboplatine en wekelijks paclitaxel feasible is en resulteert in substantiële verbetering van responspercentage en overlevingsuitkomsten.

1.Rousseau G, Dantoing E, Léturgie B et al. Brief report: carboplatin, weekly paclitaxel and pembrolizumab in elderly patients for advanced non-small cell lung cancer with PD-L1<50%: real-world data. Clin Lung Cancer 2024.05.005

Summary: A retrospective study at the University of Rouen (France) found that among elderly patients with aNSCLC with PD-L1 < 50% addition of pembrolizumab to carboplatin and weekly paclitaxel was feasible and resulted in substantial improvement of response rate and survival outcomes.

---

  Reageren op dit artikel is mogelijk na registratie.  (Login)

Patiënten met maagcarcinoom met peritoneale metastasen (GCPM) hebben een slechte prognose, met een mediane overall survival van 3 tot 6 maanden en een vijf-jaars overleving van 0%. De richtlijnen van het National Comprehensive Cancer Network bevelen palliatieve systemische chemotherapie (pSC) of beste ondersteunende zorg aan voor GCPM. Een systematisch overzicht en meta-analyse van gepubliceerde studies heeft overlevingsuitkomsten van GCPM na pSC vergeleken met die na cytoreductieve chirurgie plus hypertherme intraperitoneale chemotherapie (CRS+HIPEC). Dr. Lodovica Langellotti (Katholieke Universiteit van het Heilig Hart, Rome) en collega’s publiceren de analyse in Cancers.¹

In de literatuur tot en met februari 2024 identificeerden de onderzoekers 24 voor het onderwerp relevante studies (twee gerandomiseerde gecontroleerde studies, twee niet-gerandomiseerde klinische studies, en negentien retrospectieve cohortstudies), met tezamen 1369 patiënten die CRS+HIPEC kregen en 103 patiënten die pSC kregen. De figuur laat zien dat de mediane overall survival in de CRS+HIPEC studies 9,8 tot 28,8 maanden bedroeg, vergeleken met 4,9 tot 8,0 maanden in de pSC-studies.

De onderzoekers concluderen dat onder GCPM-patiënten CRS+HIPEC versus pSC resulteerde in overlevingsvoordeel.

1.Langellotti L, Fiorillo C, D’Annibale G et al. Efficacy of cytoreductive surgery (CRS) + HIPEC in gastric cancer with peritoneal metastasis: systematic review and meta-analysis. Cancers 2024;16:1929

Summary: Systematic review and meta-analysis of 24 studies found that among patients with gastric cancer with peritoneal metastasis, overall survival was longer after CRS+HIPEC than after palliative systemic chemotherapy.

---

  Reageren op dit artikel is mogelijk na registratie.  (Login)

De multinationale fase 3-studie ORIENT-15 randomiseerde patiënten met gevorderd squameus celcarcinoom van de slokdarm (aESCC) 1:1 naar eerstelijns sintilimab plus chemotherapie of placebo plus chemotherapie. In 2022 is gepubliceerd dat de progressievrije overleving en overall survival significant beter waren in de sintilimabgroep dan in de placebogroep. Prof. Lin Shen (Beijing University Cancer Hospital and Institute) en collega’s publiceren nu in eClinicalMedicine gezondheids-gerleateerde kwaliteit-van-leven (HRQOL)-uitkomsten in de studie.¹



De HRQOL werd bepaald aan de hand van antwoorden op QLQ-C30, QLQ-OES18, en de EQ-5D-5L vragenlijsten. Deze vragenlijsten werden beantwoord door 340 patiënten in de sintilimabgroep en 349 patiënten in de placebogroep. De sintilimabgroep had betere scores voor QLQ-C30 en QLQ-OES18 sociaal functioneren, pijn, vermoeidheid, obstipatie, en slikproblemen. Ook de tijd tot eerste verslechtering voor de eindpunten dysfagie en problemen met slikken van speeksel was langer in de sintilimabgroep dan in de placebogroep. De overall survival was beter onder patiënten met betere scores op verscheidene QLQ-C30 en QLQ-QES18 schalen.

De onderzoekers concluderen dat deze resultaten nadere steun betekenen voor het gebruik van eerstelijns sintilimab plus chemotherapie voor aESCC.

1.Lu Z, Kong L, Wang B et al. Effects of sintilimab plus chemotherapy as first-line treatment on health-related quality of life in patients with advanced esophageal squamous cell carcinoma: results from the randomized phase 3 ORIENT-15 study. eClinMed 2024.102623

Summary: The multinational phase 3 ORIENT-15 study found that among patients with advanced esophageal squamous cell carcinoma, first-line sintilimab plus chemotherapy compared with placebo plus chemotherapy resulted in better scores on HRQOL scales.

---

  Reageren op dit artikel is mogelijk na registratie.  (Login)

Er is geen duidelijkheid over de waarde van toevoegen van androgeendeprivatietherapie (ADT) aan postoperatieve radiotherapie (PORT) voor prostaatcarcinoom. De multinationale gerandomiseerde RADICALS-HD studie heeft zes maanden ADT plus PORT vergeleken met geen ADT plus PORT. Prof. Matthew Sydes (University College London, UK) en collega’s publiceren de studie in The Lancet.¹


RADICALS-HD werd uitgevoerd in 121 centra in vier landen. De studie includeerde patiënten die radicale prostatectomie voor prostaatcarcinoom hadden ondergaan, een PSA-niveau lager dan 5 ng/ml hadden, en geen aanwijzingen voor metastatische ziekte. De patiënten werden 1:1 gerandomiseerd naar alleen PORT (n=737) of PORT plus zes maanden ADT (n=743). Het primaire eindpunt was metastasevrije overleving. De figuur laat zien dat er geen significante verschillen tussen beide groepen waren voor dit eindpunt (panel A), en evenmin voor overall survival (B), en vrij blijven van afstandmetastase (C). Graad 3 of hoger toxiciteit werd gezien in 17% van de patiënten in de alleen-PORT groep en 14% van de patiënten in de ADT plus PORT-groep (p=0,15); geen van de patiënten overleed aan een met de behandeling samenhangende oorzaak.

De onderzoekers concluderen dat toevoegen van zes maanden ADT aan PORT na radicale prostatectomie voor prostaatcarcinoom niet resulteerde in verbetering van de metastasevrije overleving.

1.Parker CC, Clarke NW, Cook AD et al. Adding 6 months of androgen deprivation therapy to postoperative radiotherapy for prostate cancer: a comparison of short-course versus no androgen deprivation therapy in the RADICALS-HD randomised controlled trial. Lancet 2024; epub ahead of print

Summary: The multinational randomized RADICALS-HD trial found that among prostate cancer patients after radical prostatectomy, addition of six months androgen deprivation therapy to postoperative radiotherapy did not improve metastasis-free survival.

---

  Reageren op dit artikel is mogelijk na registratie.  (Login)

Er is geen duidelijkheid over de optimale duur van androgeendeprivatietherapie (ADT) in patiënten die postoperatieve radiotherapie (PORT) krijgen na radicale prostatectomie voor prostaatcarcinoom. In de gerandomiseerde RADICALS-HD studie is zes maanden ADT (korte-duur ADT) vergeleken met twee jaar ADT (lange-duur ADT) in deze patiënten. Prof. Matthew Sydes (University College London, UK) en collega’s publiceren de resultaten in The Lancet.¹

RADICALS-HD, in 38 centra in vier landen, randomiseerde 1523 patiënten naar korte-duur ADT (n=761) of lange-duur ADT (n=762). De mediane follow-up was 8,9 jaar (IQR 7,0-10,0). Het primaire eindpunt was metastasevrij overleving (MFS). Er waren 313 MFS-gebeurtenissen: 174 in de korte-duur ADT-groep en 139 in de lange-duur ADT-groep (HR 0,773; p=0,029), met tien-jaars MFS-percentages 71,9% respectievelijk 78,1%. Graad 3 of hoger toxiciteit werd gerapporteerd voor 14% van de patiënten in de korte-duur ADT-groep en 19% van de patiënten in de lange-duur ADT-groep (p=0,025), zonder treatment-related deaths.

De onderzoekers concluderen dat vergeleken met zes maanden ADT, twee jaar ADT resulteerde in significante verbetering van de MFS.

1.Parker CC, Kynaston H, Cook AD et al. Duration of androgen deprivation therapy with postoperative radiotherapy for prostate cancer: a comparison of long-course versus short-course androgen deprivation therapy in the RADICALS-HD randomised trial. Lancet 2024; epub ahead of print

Summary: The multinational randomized RADICALS-HD trial found that among patients receiving postoperative radiotherapy after radical prostatectomy for prostate cancer, compared with addition of 6 months of androgen deprivation therapy, addition of 24 months of androgen deprivation therapy improved metastasis-free survival.

---

  Reageren op dit artikel is mogelijk na registratie.  (Login)

PARP-remmer onderhoudstherapie na eerstelijns chemotherapie voor gevorderd ovariumcarcinoom (aOC) resulteert in verbetering van de progressievrije overleving, maar niet alle PARP-remmers leveren dit profijt in een niet-biomarker geselecteerde populatie. De multicenter fase 3-studie FLAMES in China heeft senaparib-onderhoudstherapie voor niet-geselecteerde aOC-patiënten geëvalueerd. Prof. Xiaohua Wu (Fudan Universiteit Shanghai) en collega’s publiceren een interimanalyse van de studie in Nature Medicine.¹

FLAMES includeerde 404 aOC-patiënten met respons op eerstelijns platina-gebaseerde chemotherapie. De patiënten werden 2:1 gerandomiseerd naar senaparib 100 mg (n=271) of placebo (n=133) eens per dag voor de duur van ten hoogste twee jaar. Het primaire eindpunt was progressievrije overleving. Op het moment van de geprespecificeerde interimanalyse was de mediane PFS niet bereikt met senaparib versus 13,6 maanden met placebo (HR 0,43; p<0,0001). Het profijt van senaparib werd consistent gezien in subgroepen met uiteenlopende BRCA-mutatiestatus en homologe-recombinatiestatus. Graad 3 of hoger treatment-emergent adverse events werden gezien in 66% versus 20%.

De onderzoekers concluderen dat senaparib-onderhoudsbehandeling geassocieerd was met verbetering van de PFS in een niet-geselecteerde aOC-populatie.

1.Wu X, Liu J, Wang J et al. Senaparib as first-line maintenance therapy in advanced ovarian cancer: a randomized phase 3 trial. Nature Med 2024-03003-9

Summary: The multicenter phase 3 FLAMES trial in China found that senaparib significantly improved PFS over placebo in patients with advanced ovarian cancer after response to first-line chemotherapy, irrespective of BRCA1 and BRCA2 mutation status and with consistent benefits observed between homologous recombination subgroups, and was well tolerated.

---

  Reageren op dit artikel is mogelijk na registratie.  (Login)

Targeted Agent and Profiling Utilization Registry (TAPUR) is een fase 2-basketstudie die de antitumor-activiteit van commercieel verkrijgbare targeted agents in patiënten met gevorderde maligniteiten met genomische veranderingen die bekend zijn als targets. Een van de TAPUR-cohorten bestaat uit patiënten die pertuzumab plus trastuzumab krijgen voor gevorderd galwegcarcinoom (aBTC) met ERBB2/3-veranderingen. Dr. Pam Mangat (ASCO, Alexandria VA) en collega’s publiceren in het Journal of Clinical Oncology resultaten van het cohort.¹

Het cohort includeerde patiënten met aBTC met ERBB2/3-amplificatie, -overexpressie, of –mutatie, ECOG performance status 2 of beter, adequate orgaanfunctie, en geen standaard-behandelopties. Het primaire eindpunt was ziektecontrole (DC) gedefinieerd als objectieve respons (OR) of stabiele ziekte gedurende tenminste 16 weken (SD16+). Onder de 29 geïncludeerde patiënten waren 28 evalueerbaar voor werkzaamheid. Onder deze patiënten waren er negen met respons (één complete respons) en twee met SD16+, voor een DC-percentage van 40% (90%-bti 27-100) en een OR-percentage van 32% (95%-bti 16-52). Vier patiënten hadden tenminste één graad 3 adverse event dat mogelijk gerelateerd was aan de behandeling.

De onderzoekers concluderen dat de combinatie van pertuzumab en trastuzumab antitumor-activiteit had onder patiënten met aBTC met ERBB2/3-veranderingen.

1.Cannon TL, Rothe M, Mangat PK et al. Pertuzumab plus trastuzumab in patients with biliary tract cancer with ERBB2/3 alterations: results from the Targeted Agent and Profiling Utilization Registry study. J Clin Oncol 2024; epub ahead of print

Summary: In a cohort of the phase 2 basket TAPUR trial, pertuzumab plus trastuzumab showed activity for advanced biliary tract cancer with ERBB2/3 alterations.

---

  Reageren op dit artikel is mogelijk na registratie.  (Login)

Toevoeging van nivolumab aan neoadjuvante chemotherapie verbetert de uitkomsten van patiënten met resectabel niet-kleincellig longcarcinoom (NSCLC). Perioperatief nivolumab plus chemotherapie zou de uitkomsten nog verder kunnen verbeteren. De multinationale fase 3-studie CheckMate 77T heeft deze hypothese getoetst. Dr. Tina Cascone (MD Anderson Cancer Center, Houston TX) en collega’s publiceren een interimanalyse van de studie in The New England Journal of Medicine.¹


CheckMate 77T includeerde volwassen patiënten met stadium IIa tot en met IIIB NSCLC. De patiënten werden 1:1 gerandomiseerd naar vier drie-weekse cycli neoadjuvant nivolumab plus chemotherapie (n=229) of placebo plus chemotherapie (n=232) gevolgd door chirurgie en adjuvant nivolumab of placebo iedere vier weken voor de duur van een jaar. Het primaire eindpunt was gebeurtenisvrije overleving (centraal geblindeerd beoordeeld). Op het moment van data cutoff voor de interimanalyse was de mediane follow-up 25,4 maanden. Het percentage gebeurtenisvrije patiënten na achttien maanden was 70,2% in de nivolumabgroep en 50,0% in de chemotherapiegroep (HR 0,58; p<0,001). Pathologisch complete respons werd gezien in 25,3% van de patiënten in de nivolumabgroep en 4,7% van de patiënten in de chemotherapiegroep (OR 6,64; 95%-bti 3,40-12,96) en majeure pathologische respons in 35,4% versus 12,1% (4,01; 2,48-6,49). Graad 3 of 4 treatment-related adverse events werden gezien in 32,5% van de patiënten in de nivolumabgroep en 25,2% van de patiënten in de chemotherapiegroep.

De onderzoekers concluderen dat onder patiënten met resectabel NSCLC perioperatieve behandeling met nivolumab resulteerde in significant langere gebeurtenisvrije overleving dan chemotherapie (quick take video summary).

1.Cascone T, Awad MM, Spicer JD et al. Perioperative nivolumab in resectable lung cancer. N Engl J Med 2024;390:1756-1769

Summary: The multinational phase 3 CheckMate 77T trial found that among patients with resectable NSCLC perioperative nivolumab resulted in significantly longer event-free survival than chemotherapy.

---

  Reageren op dit artikel is mogelijk na registratie.  (Login)