Het uitbreiden van het Nederlandse borstkankerscreeningsprogramma met vrouwen ouder dan 70 jaar heeft niet geleid tot een afname van het aantal gedetecteerde gevallen van gevorderde borstkanker. Uitbreiding van het programma heeft geresulteerd in overbehandeling en een verhoogd risico van bijwerkingen van de behandeling. Zo luidt de conclusie uit de lezing van dr. Gerrit-Jan Liefers (LUMC) vanochtend bij het EBCC-9 congres in Glasgow.¹ Een effectief screeningsprogramma zou moeten resulteren in toename van de detectie van borstkanker in een vroeg stadium en afname van detectie van gevorderde borstkanker. Bij Nederlandse vrouwen in de leeftijd van 69 tot 75 jaar heeft verhoging van de maximale screeningsleeftijd naar 75 jaar echter niet geleid tot significante afname van de detectie van gevorderde borstkanker.


Uit de studie van Liefers en collega’s blijkt dat in 1995 de incidentie van vroeg stadium borstkanker (stadium 0, I en II) 260 gevallen per 100.000 vrouwen bedroeg. In 1998 werd de bovenste leeftijdsgrens voor screening verhoogd van 69 naar 75 jaar. In 2011 bedroeg de incidentie van borstkanker stadium 0, I en II 382 per 100.000. De incidentie van borstkanker stadium III en IV veranderde echter niet significant tussen 1995 (59 per 100.000) en 2011 (53 per 100.000). Liefers concludeert dat het effect van screening bij oudere vrouwen beperkt is, en dat het screenen resulteert in een aanzienlijke toename van overdiagnose.

Referentie
1. Liefers GJ et al. Breast cancer screening in older women. EBBC-9,O-406