De helft tot driekwart van de patiënten met EGFR-gemuteerd gevorderd NSCLC vertoont respons op behandeling met EGFR-TKIs (gefitinib, erlotinib en afatinib) met een mediane progressievrije overleving van 10 tot 14 maanden. De resistentie die uiteindelijk optreedt wordt in ongeveer 60% van de patiënten toegeschreven aan een addititionele EGFR-mutatie, EGFRT790M. De nieuwe TKI AZD9291 is selectief is voor deze mutatie, en heeft in preklinische modellen bemoedigende werkzaamheid laten zien. Prof. Pasi Jänne (Dana-Farber Cancer Institute, Boston) en collega’s hebben nu een fase 1-studie uitgevoerd van de werkzaamheid van AZD9291 in patiënten met gevorderd NSCLC en radiologische progressie na eerdere behandeling met EGFR-TKIs. De uitkomsten van de studie worden vandaag gepubliceerd in The New England Journal of Medicine.¹

In de 31 patiënten in de doserings-escalatiecohorten werden geen doseringslimiterende toxiciteiten gezien bij de geëvalueerde doseringen. Vervolgens werden nog 222 patiënten behandeld in expansie-cohorten. De meest-gerapporteerde bijwerkingen waren diarree, rash, misselijkheid, en afname van de eetlust. De overall tumor response rate was 51% (95%-bti 45 tot 58%). Onder de 127 evalueerbare patiënten met centraal bevestigde EGFR T790M-mutatie was de respons 61% (95%-bti 52 tot 70%). Onder de 61 patiënten met niet detecteerbare EGFR T790M-mutatie was de respons 21% (95%-bti 12 tot 34%). De mediane progressievrije overleving was 9,6 maanden (95%-bti 8,3 maanden tot niet bereikt) voor EGFR T790M-positieve patiënten en 2,8 maanden (95%-bti 2,1 tot 4,3 maanden) in EGFR T790M-negatieve patiënten.

De onderzoekers concluderen dat AZD9291 hoge activiteit had in patiënten met longcarcinoom met de EGFR T790M-mutatie die ziekteprogressie vertoonden op eerdere therapie met EGFR-TKIs.

1.Jänne PA, Yang JC-H, Kim D-W et al. AZD9291 in EGFR Inhibitor-resistant non-small-cell lung cancer. N Engl J Med 2015;372:1689-1699