De helft tot
driekwart van de patiënten met EGFR-gemuteerd gevorderd NSCLC vertoont respons
op behandeling met EGFR-TKIs (gefitinib, erlotinib en afatinib) met een mediane
progressievrije overleving van 10 tot 14 maanden. De resistentie die uiteindelijk
optreedt wordt in ongeveer 60% van de patiënten toegeschreven aan een
addititionele EGFR-mutatie, EGFRT790M. De nieuwe TKI AZD9291 is selectief is
voor deze mutatie, en heeft in preklinische modellen bemoedigende werkzaamheid
laten zien. Prof. Pasi Jänne (Dana-Farber Cancer Institute, Boston) en collega’s
hebben nu een fase 1-studie uitgevoerd van de werkzaamheid van AZD9291 in patiënten
met gevorderd NSCLC en radiologische progressie na eerdere behandeling met
EGFR-TKIs. De uitkomsten van de studie worden vandaag gepubliceerd in The New England Journal of Medicine.1
In de 31
patiënten in de doserings-escalatiecohorten werden geen doseringslimiterende
toxiciteiten gezien bij de geëvalueerde doseringen. Vervolgens werden nog 222
patiënten behandeld in expansie-cohorten. De meest-gerapporteerde bijwerkingen
waren diarree, rash, misselijkheid, en afname van de eetlust. De overall tumor
response rate was 51% (95%-bti 45 tot 58%). Onder de 127 evalueerbare patiënten
met centraal bevestigde EGFR T790M-mutatie was de respons 61% (95%-bti 52 tot
70%). Onder de 61 patiënten met niet detecteerbare EGFR T790M-mutatie was de
respons 21% (95%-bti 12 tot 34%). De mediane progressievrije overleving was 9,6
maanden (95%-bti 8,3 maanden tot niet bereikt) voor EGFR T790M-positieve
patiënten en 2,8 maanden (95%-bti 2,1 tot 4,3 maanden) in EGFR T790M-negatieve
patiënten.
De onderzoekers
concluderen dat AZD9291 hoge activiteit had in patiënten met longcarcinoom met
de EGFR T790M-mutatie die ziekteprogressie vertoonden op eerdere therapie met
EGFR-TKIs.
1.Jänne PA, Yang JC-H, Kim D-W et al. AZD9291 in
EGFR Inhibitor-resistant non-small-cell lung cancer. N Engl J Med
2015;372:1689-1699
Commentaren
Reageren op dit artikel is mogelijk na registratie. (Login)