Ondanks de bewezen gezondheidsvoordelen van hormoontherapie voor mammacarcinoom beginnen veel patiënten niet aan de therapie, en onder de patiënten die de therapie wel starten zijn er veel die de therapie voortijdig stoppen. Prof. Cathy Bradley (University of Colorado, Aurora) en collega’s hebben onderzocht of dit gebrek aan adherentie tenminste ten dele verklaard kan worden uit gebrek aan vergoeding van de kosten. De uitkomsten van de studie zijn online gepubliceerd in Breast Cancer Research and Treatment.¹

De studie werd uitgevoerd onder vrouwen in de leeftijd van twintig tot tachtig jaar, die tussen juni 2005 en februari 2007 een diagnose stadium I-III mammacarcinoom hadden gekregen. De deelneemsters (n=712) beantwoordden gemiddeld negen maanden na de diagnose en ongeveer vier jaar later een vragenlijst. Uit de analyses blijkt dat vrouwen met vergoeding van voorgeschreven geneesmiddelen meer frequent hormoontherapie begonnen dan vrouwen zonder vergoeding (OR 2,91; 95%-bti 1,24-6,84), en eveneens meer frequent hormoontherapie voortzetten (OR 2,23; 95%-bti 0,99-5,05). Vrouwen met een laag huishoudensinkomen zetten minder frequent hormoontherapie voort dan vrouwen met een huishoudensinkomen hoger dan $ 70.000,- per jaar (OR 0,55; 95%-bti 0,29-1,04).

De onderzoekers concluderen dat financiële factoren van invloed zijn op adherentie aan hormoontherapie.

1.Bradley CJ, Dahman B, Jagsi R et al. Prescription drug coverage: implications for hormonal therapy adherence in women diagnosed with breast cancer. Breast Cancer Res Treat 2015; epub ahead of print