Dr. Kelvin Chan (Sunnybrook Health Sciences Centre, Toronto) en collega’s hebben een retrospectieve bevolkings-gebaseerde studie uitgevoerd van lange-termijn effecten van adjuvant trastuzumab voor mammacarcinoom op het risico van hartfalen. De uitkomsten van de studie zijn online gepubliceerd in het Journal of the National Cancer Institute.¹ De onderzoekers identificeerden in het Ontario Cancer Registry 19.074 vrouwen die tussen 2003 en 2009 adjuvante chemotherapie kregen voor mammacarcinoom. Van deze vrouwen kregen er 3371 (17,7%) ook adjuvant trastuzumab.

Patiënten met geschiedenis van hartfalen voor het stellen van de diagnose mammacarcinoom werden geëxcludeerd uit de analyses. Tijdens mediaan 5,9 jaar follow-up werd hartfalen meer frequent vastgesteld in patienten die chemotherapie plus trastuzumab hadden gekregen (5,2%) dan in patiënten die alleen chemotherapie hadden gekregen (2,5%; p<0,001). Na correctie voor mogelijk verstorende variabelen bleef adjuvant trastuzumab onafhankelijk geassocieerd met het risico van incident hartfalen in de eerste anderhalf jaar van de follow-up (HR 5,77; p<0,001), maar niet daarna (HR 0,87; p=0,53). Er was geen synergie tussen gebruik van anthracyclines (84,9% van de patiënten) en trastuzumab in het effect op het risico van hartfalen.

De onderzoekers concluderen dat adjuvant trastuzumab geassocieerd is met tijdelijke verhoging van het risico van hartfalen in overlevers van mammacarcinoom. Lange-termijn routinematige monitoring is wellicht niet nodig.

1.Goldhar HA, Yan AT, Ko DT et al. The temporal risk of heart failure associated with adjuvant trastuzumab in breast cancer patients. J Natl Cancer Inst 2015; epub ahead of print