Slechte adherentie aan orale adjuvant hormoontherapie is een veel voorkomend probleem onder overlevenden van mammacarcinoom. Er is weinig informatie beschikbaar over de associatie tussen zelf-gerapporteerde adherentie en hormoonsuppressie. Dr. Jun Mao (University of Pennsylvania in Philadelphia) en collega’s hebben deze associatie onderzocht in 235 patiënten de aromataseremmers voorgeschreven hadden gekregen. De uitkomsten van de studie zijn online gepubliceerd in het European Journal of Cancer.¹

Van de patiënten gaf 10 procent aan in de voorafgaande maand geen AI te hebben genomen. In deze groep waren de mediane oestron- (33,2 pg/ml) en oestradiol- (7,2 pg/ml) niveaus hoger dan in de deelneemsters die aangaven wel AI te hebben genomen (mediaan oestronniveau 11,5 pg/ml; mediaan oestradiolniveau 3,4 pg/ml). De verschillen waren statistisch significant (p<0,001). De verschillen bleven statistisch significant na correctie voor ras en AI-type.

De onderzoekers concluderen dat patiënt-gerapporteerde maandelijkse adherentie een bruikbare maat kan zijn om vroeg niet-adherentiegedrag te identificeren.

1.Brier MJ, Chambless D, Gross R et al. Association between self-report adherence measures and oestrogen suppression among breast cancer survivors on aromatase inhibitors. Eur J Cancer 2015; epub ahead of print