
De onderzoekers zagen genfusies met het intacte in-frame BRAF kinase domein in 55 van 20.573 tumoren, over twaalf verschillende tumortypen. De genfusies werden gezien in 3% van melanomen, 2% van gliomen, 1% van schildkliercarcinomen, 0,3% van pancreascarcinomen, 0,2% van NSCLCs, en 0,2% van CRCs. De genfusies waren verrijkt in piloctytische versus niet-pilocytische gliomen (30% versus 1%; p<0,0001), in Spitzoïde versus niet-Spitzoïde melanomen (75% versus 1%; p=0,0001), in acinaire versus niet-acinaire pancreascarcinomen (67% versus minder dan 1%; p<0,0001), en in papillaire versus niet-papillaire schildkliercarcinomen (3% versus 0%; p<0,03).
De onderzoekers geven twee causbeschrijvingen. De MEK-remmer trametinib leidde in veertien dagen tot respons in een patiënte met ZKCCAN1-BRAF fusie bevattend Spitzoïd melanoom. Na 45 dagen kon ze robot-geassisteerde lobectomie ondergaan voor haar longmetastasen. De combinatie van sorafenib, bevacizumab en temsirolimus resulteerde in respons in een spindle cell tumor met een KIAA1549-BRAF fusie.
De onderzoekers concluderen dat BRAF-genfusies zeldzaam zijn in veel verschillende maligniteiten, maar in sommige typen neoplasmen verrijkt en behandelbaar zijn.
1.Ross JS, Wang K, Chmielecki J et al. The distribution of BRAF gene fusions in solid tumors and response to targeted therapy. Int J Cancer 2015; epub ahead of print