
De onderzoekers hebben 468 patiënten met papillair schildkliercarcinoom en 468 voor leeftijd en geslacht gematchte controlepersonen gegenotypeerd voor vier founder mutaties van CHEK2 (1100delC, IVS2+1G>A, del5395 en I157T). Ze vergeleken de familigeschiedenissen van de patiënten met een CHEK2-mutatie met die van de niet-mutatiedragers. De onderzoekers zagen een CHEK2-mutatie in 73 van 468 (15,6%) patiënten met papillair schildkliercarcinoom versus 28 van 460 (6%) controlepersonen (OR 3,3; p<0,0001). Een truncerende mutatie (1100delC, IVS2+1G>A, of del5395) was geassocieerd met een hoger risico van schildkliercarcinoom (OR 5,7; p=0,006) dan de missense mutatie I157T (OR 2,8; p=0,0001). CHEK2-mutatiedragers rapporteerden 2,2 maal vaker een familiegeschiedenis van mammacarcinoom dan niet-mutatiedragers (16,4% versus 8,1%;p=0,05). Een CHEK2-mutatie werd gezien in zeven van elf vrouwen (63%) met zowel primair mammacarcinoom als primair schildkliercarcinoom (OR 10; p=0,0004).
De onderzoekers concluderen dat CHEK2-mutaties predisponeren voor schildkliercarcinoom, familale aggregaties van mamma- en schilkliercarcinoom, en voor dubbel primair mamma- en schildkliercarcinoom.
1.Siolek M, Cybulski C, Gasior-Perczak D et al. CHEK2 mutations and the risk of papillary thyroid cancer. Int J Cancer 2015; epub ahead of print