Cardiomyopathie is een bekende complicatie van anthracycline-gebaseerde chemotherapie. Er zijn aanwijzingen dat cardiomyopathie in bevolkingsgebaseerde studies van adjuvante chemotherapie vaker wordt gezien dan in klinische studies. Dr. Megan Caram (University of Michigan, Ann Arbor) en collega’s hebben een studie uitgevoerd vande prevalentie van cardiale disfunctie in niet-geselecteerde patiënten met een geschiedenis van doxorubicine-behandeld vroeg-stadium mammacarcinoom. De uitkomsten van de studie worden vandaag online gepubliceerd in Breast Cancer Research and Treatment.¹

Deelneemsters aan de studie waren patiënten die lichamelijk onderzoek, inventarisatie van symptomen, dossierevaluatie en biomarker-analyse voor BNP, troponine, en plasma- en urine-NT-proBNP kregen. Patiënten met één of meer verhoogde biomarkers werden verwezen voor ECG. Van de 269 patiënten (mediane leeftijd 56 jaar; mediane tijd sinds doxorubicin-behandeling zes jaar) met laboratoriumtesten hadden 192 (72%) een of meer verhoogde biomarkers. Van deze patiënten ondergingen er 166 electrocardiografie, en bij 11,5% van deze patiënten was de LVEF lager dan 55%. Na correctie voor covariaten die de hartfunctie beïnvloeden was in multivariate analyse alleen verhoogd NT-proBNP geassocieerd met systolische disfunctie.

De onderzoekers concluderen dat er een relatie is tussen NT-proBNP en de frequentie van verlaagde LVEF in vrouwen die behandeld zijn met doxorubicine. NT-proBNP als potentiële biomarker voor subklinische cardiale disfunctie na blootstelling aan anthracyclines dient nader onderzocht te worden.

1.Caram MEV, Guo C, Leja M et al. Doxorubicin-induced cardiac dysfunction in unselected patients with a history of early-stage breast cancer. Breast Cancer Res Treat 2015; epub ahead of print