Regressie van metastatisch prostaatcarcinoom door androgeendeprivatietherapie (ADT) werd voor het eerste gezien in de jaren veertig van de vorige eeuw, schrijven dr. Christopher Sweeney (Dana-Farber Cancer Institute, Boston) en collega’s in een publicatie die online is in The New England Journal of Medicine.¹ Sindsdien is ADT de belangrijkste behandeling van metastatisch prostaatcarcinoom geworden. In de meeste patiënten treedt echter na verloop van tijd resistentie tegen ADT op, resulterend in een mediane overleving van ongeveer drie jaar. Sweeney en collega’s presenteren nu uitkomsten van een studie van toevoeging van docetaxel aan ADT.

Deelnemers aan de studie waren 790 patiënten (mediaan 63 jaar oud) die werden gerandomiseerd naar ADT plus zes drie-weekse cycli docetaxel of alleen ADT. De mediane follow-up was 28,9 maanden. De mediane overall survival was 57,6 maanden in de ADT plus docetaxel-groep versus 44,0 maanden in de alleen ADT-groep (HR 0,61; p<0,001). De mediane tijd tot progressie, hetzij biochemisch, hetzij symptomatisch, of radiografisch was 20,2 maanden in de ADT plus docetaxel-groep versus 11,7 maanden in de alleen ADT-groep (HR 0,61; p<0,001). Het percentage deelnemers met PSA lager dan 0,2 ng/ml na twaalf maanden was 27,7% in de ADT plus docetaxel-groep versus 16,8% in de alleen ADT-groep (p<0,001). In de ADT plus docetaxel-groep werd graad 3- of 4-febriele neutropenie gezien in 6,2%; graad 3- of 4-infectie met neutropenie in 2,3%; en graad 3-sensorische of motorische neuropathie in 0,5%.

De onderzoekers concluderen dat toevoegen van zes cycli docetaxel aan het begin van ADT voor metastatisch prostaatcarcinoom resulteerde in significante verlenging van de overleving.

1.Sweeney CJ, Chen Y-H, Carducci M et al. Chemohormonal therapy in metastatic hormone-sensitive prostate cancer. N Engl J Med 2015; epub ahead of print