De optimale duur van surveillance voor niercelcarcinoom (RCC) na radicale of partiële nefrectomie is niet bekend. Dr. Igor Frank (Mayo Clinic, Rochester MN) en collega’s hebben een studie uitgevoerd van een benadering van de surveillance waarbij het risico van recidief wordt afgewogen tegen het risico van niet-RCC overlijden. De uitkomsten van de studie zijn online gepubliceerd in het Journal of Clinical Oncology.¹

De onderzoekers identificeerden 2511 patiënten die tussen 1990 en 2008 chirurgie ondergingen voor M0 RCC. De patiënten werden voor de analyse gestratificeerd naar stadium (pT1Nx-0; pT2Nx-0, pT3/4Nx-0, en pTanyN1), locatie van recidief (abdomen, borst, bot en overige), leeftijd (<50, 50 tot 59, 60 tot 69, 70 tot 79, en ≥80 jaar), en Charlson Comorbiditeitsindex (CCI; ≤1 en ≥2). Bij mediane follow-up van 9,0 jaar werd recidief gezien in 676 patiënten. Een competing-risk model resulteerde in sterk verschillende optimale surveillanceperioden. Zo was onder patiënten met pT1Nx-0 ziekte en CCI≤1 het risico van niet-RCC overlijden hoger dan het risico van recidief binnen zes maanden in patiënten van 80 jaar en ouder, maar was in patiënten jonger dan 50 jaar het risico van niet-RCC overlijden niet hoger dan het risico van recidief binnen 20 jaar. Onder patiënten met pT1Nx-0 ziekte maar een CCI≥2 was het risico van niet-RCC-overlijden dertig dagen na de chirurgie al hoger dan het risico van abdominaal recidief, ongeacht de leeftijd van de patiënt.

De onderzoekers concluderen dat deze geïndividualiseerde benadering van RCC-surveillance kan bijdragen aan een betere balans tussen het van de surveillance verkregen profijt en medical resource allocation.

Stewart-Merrill SB, Thompson RH, Boorjian SA et al. Oncologic surveillance after surgical resection for renal cell carcinoma: a novel risk-based approach. J Clin Oncol 2015; epub ahead of print