
De studie had 1015 deelnemers die op de eerste dag van de niet-AC MEC 150 mg fosaprepitant of placebo kregen, met ondansetron en dexamethason. De deelnemers uit de controlegroep kregen ook ondansetron op dagen 2 en 3. Het primaire eindpunt van de studie was het percentage deelnemers met complete respons (geen braken en geen rescue medicatie) in de delayed phase, 25-120 uur na begin van MEC.
Complete respons in delayed phase werd gezien in 78,9% van de deelnemers in de fosaprepitant-arm versus 68,5% in de placebo-arm (p<0,001). Een secundair eindpunt was complete respons in de acute fase (0-24 uur); voor dit eindpunt was het verschil tussen beide armen niet significant (93,2% versus 91,0%; p=0,184). Voor het secundaire eindpunt complete respons in de overall phase (0-120 uur) was er wel een significant verschil tussen beide armen (77,1% versus 66,9%; p<0,001). Fosaprepitant was ook superieur over placebo voor het percentage patiënten zonder braken in de overall phase (82,7% versus 72,9%; p<0,001) en het percentage patiënten zonder belangrijke misselijkheid in de overall phase (83,2% versus 77,9%l p=0,030). Fosaprepitant werd over het algemeen goed verdragen,
De onderzoekers concluderen dat enkele dosis fosaprepitant toegevoegd aan ondansetron en dexamethason goed verdragen werd en vergeleken met placebo superieure controle van niet-AC MEC-geïnduceerde misselijkheid en braken demonstreerde.
1.Weinstein C, Jordan K, Green S et al Single-dose fosaprepitant for the prevention of chemotherapy-induced nausea and vomiting associated with moderately emetogenic chemotherapy: results of a randomized, double-blind phase III trial. Ann Oncol 2015; epub ahead of print