Patiënten met hooggradig glioom (HGG) worden frequent geëxcludeerd uit first-in-human studies van solide tumoren vanwege veronderstelde slechte prognose, excessieve toxiciteit, interacties met concomitante geneesmiddelen, en slechte werkzaamheid. Dr. Mrinal Gounder (Memorial Sloan Kettering Cancer Center, New York) en collega’s hebben een analyse uitgevoerd van uitkomsten van individuele HGG-patiënten die deelnamen aan single-agent fase 1-studies. De uitkomsten van de analyse zijn online gepubliceerd in het Journal of Clinical Oncology.¹

De onderzoekers identificeerden 327 patiënten met gevorderd refractair HGG die tussen 2000 en 2008 waren geïncludeerd in vijf studies van een targeted agens en drie studie van een chemotoxische behandeling. Bij inclusie in de studies was de mediane Karnofsky performance score 90, en de mediane leeftijd 52 jaar; 62% van de patiënten was man; 63% had glioblastoom; en het mediane aantal eerdere systemische therapieën was één. De laboratoriumwaarden waren in een acceptabele range om te voldoen aan eligibiliteitscriteria. De patiënten namen gedurende mediaan twee cycli aan de studie deel (range minder dan 1 tot 56 cycli), en 96% van de patiënten was evalueerbaar voor het primaire eindpunt. Gedurende cyclus 1 waren graad 3- of hoger niet-hematologische bijwerkingen 5% (28 van 565 bijwerkingen) en graad 4- of hoger hematologische bijwerkingen 0,9% (5 van 565 bijwerkingen); en 66% van deze bijwerkingen traden op bij het hoogste doseringsniveau. Eén van de deelnemers overleed gerelateerd aan de studiebehandeling. De overall response rate was 5,5%; de mediane progressievrije en algemene overleving waren 1,8 respectievelijk 6 maanden.

De onderzoekers concluderen dat HGG-patiënten die aan de standaard eligibiliteitscriteria voldoen goede kandidaten zijn voor solide-tumoren fase 1-studies.

1.Gounder MM, Nayak L, Sahebjam S et al. Evaluation of the safety and benefit of phase I onology trials for patients with primary CNS tumors. J Clin Oncol 2015; epub ahead of print