Adjuvante behandeling met exemestaan plus suppressie van de ovariumfunctie (OFS) leidt bij premenopauzale vrouwen met vroege HR-positieve borstkanker tot een lager risico van recidief dan behandeling met tamoxifen plus OFS. Zo luidt de conclusie uit een analyse van de gezamenlijke uitkomsten van de TEXT- en de SOFT-studie. Dr. Oliva Pagani (Lugano) presenteerde de analyse namens de TEXT-en SOFT-onderzoekers in de plenaire sessie van de ASCO Annual Meeting als late breaking abstract.¹ TEXTen SOFT zijn fase 3-studies met tezamen 5738 deelneemsters, die tussen 2003 en 2011 zijn geïncludeerd. In TEXT werden de deelneemsters binnen twaalf weken na de chirurgie gerandomiseerd naar vijf jaar exemestaan plus OFS versus tamoxifen plus OFS; chemotherapie was optioneel. In SOFT werden de deelneemsters gerandomiseerd naar vijf jaar exemestaan plus OFS versus tamoxifen plus OFS versus uitsluitend tamoxifen, hetzij binnen twaalf weken na chirurgie zonder chemotherapie, of binnen acht maanden na completering van de (neo)adjuvante chemotherapie.

Het primaire eindpunt van de analyse van Pagani was DFS. Na mediaan 5,7 jaar follow-up waren 514 (11%) DFS-events gerapporteerd voor de vergelijking van exemestaan plus OFS (n=2346) met tamoxifen plus OFS (n=2344). In de exemestaan-arm was het risico van recidief aanzienlijk lager (HR 0,72; p=0,0002) dan in de tamoxifen-arm. De vijf-jaars DFS was 91,1% in de exemestaan-arm en 87,3% in de tamoxifen-arm. Ook het risico van recidief op afstand was lager in de exemestaan-arm (HR 0,78). Op het moment van de analyse waren 194 deelnemers overleden; er is tussen beide armen nog geen verschil in OS. Graad 3-4 bijwerkingen werden gerapporteerd door 31% van de deelneemsters in de exemestaan-arm en 29% in de tamoxifen-arm.

1.Pagani O, Regan MM, Walley B et al. Randomized comparison of adjuvantaromatase inhibitor exemestane plus ovarian function suppression vs tamoxifenplus OFS in premenopausal women with hormone receptor-positive early breastcancer. J Clin Oncol 2014;35 (suppl) abstr LBA1