Het stellen van de diagnose van recidief in patiënten met een eerdere maligniteit kan problematisch zijn. Prof. Michael Levine (McMaster University, Hamilton Canada) en collega’s hebben de klinische bruikbaarheid van ¹⁸F-FDG PET-CT voor deze diagnose onderzocht. De uitkomsten van de studie zijn online gepubliceerd in het British Journal of Cancer.¹ Deelnemers aan de studie waren 101 patiënten (mediane leeftijd 65 jaar; 55% vrouw) met klinisch vermoeden van recidief van NSCLC (55%), mammacarcinoom (19%), ovariumcarcinoom (10%), slokdarmcarcinoom (6%), lymfoom (6%) of hoofd-halscarcinoom (4%). Conventionele imaging was niet-diagnostisch. De behandelaars van de patiënten werd gevraagd een behandelplan op te stellen voor en na de FDG-PET scan. Het primaire eindpunt van de studie was verandering in de behandelplannen.

Van de patiënten ondergingen er 99 ¹⁸F-FDG PET-CT scanning. Het behandelplan werd veranderd voor 52 patiënten (53%; 95%-bti 42-63%). Een belangrijke verandering in het behandelplan vond plaats voor 38 patiënten (38%; 95%-bti 29-49%); voornamelijk geassocieerd met FDG-PET uitkomsten die wezen op recidief (37 van 38 patiënten). De onderzoekers concluderen dat ¹⁸F-FDG-PET CT belangrijke nieuwe informatie kan leveren in patiënten met vermoed maar niet bewezen recidiverende maligniteit.

1.You JJ, Cline KJ, Gu C-S et al. ¹⁸F-fluorodeoxyglucose positron-emission tomography-computed tmography to diagnose recurrent cancer. Br J Cancer 2015; epub ahead of print