Het eens per twee weken intravaneus toegediende high-affinity fully human monoclonal antibody fresolimumab (GC1008), dat de actieve vorm van humaan TGFβ1, β2, en β3 neutraliseert, heeft geen dose-limiting toxicity tot een dosering van 15 mg/kg. Bij patiënten met gevorderd maligne melanoom of niercelcarcinoom vertoont fresolimumab een acceptabel veiligheidsprofiel en voorlopige evidentie van antitumor werkzaamheid. Nader onderzoek naar mono- en combinatietherapie met fresolimumab is gewenst.

Dit zijn de conclusies uit een fase 1-studie waarvan de resultaten zijn op 11 maart gepubliceerd in PLOS ONE. ¹ John Morris (Cincinnati Cancer Center) en collega’s behandelden patiënten met eerder behandeld gevordere maligne melanoom (n=28) en niercelcarcinoom (n=1) met zes verschillende doseringen (0,1 tot 15 mg/kg) op dagen 0, 28, 42 en 56. Patiënten die tenminste stabiele ziekte bereikten kregen verlenging van de behandeling aangeboden met maximaal twee ronden van vier toedieningen iedere twee weken.

De belangrijkste waargenomen bijwerkingen waren reversibel keratoacanthoom/squamous cell carcinoom (4 patiënten) en hyperkeratose (3 patiënten). Eén patiënt met maligne melanoom bereikte partiële respons, en zes bereikten stabiele ziekte met een mediane progressievrije overleving van 24 weken (range 6 tot 44 weken). Van deze zeven patiënten werden er zes behandeld met fresolimumab 3 mg/kg of lager. De mediane progressievrije overleving voor alle 29 patiënten tezamen bedroeg 11,1 weken (range 4 tot 44 weken).

Referentie
1. Morris JC, Tan AR, Olencki TE et al. Phase I study of GC1008 (fresolimumab): a human anti-transforming growth factor-beta (TGFβ) monoclonal antibody in patients with advanced malignant melanoma or renal cell carcinoma. PLOS ONE 2014;9(3)e9053