De eerstelijns combinatie van een EGFR-tyrokinaseremmer en platinum-gebaseerde chemotherapie voor EGFR-gemuteerd NSCLC is niet voldoende onderzocht, schrijven Japanse onderzoekers vandaag online in Annals of Oncology.¹ Dr. Satoshi Oizumi (Hakkaido Universiteit, Sapporo) en collega’s presenteren in de publicatie de uitkomsten van een fase 2-studie van gefitinib plus carboplatine/pemetrexed in chemotherapie-naïeve patiënten met gevorderd niet-squameus EGFR-gemuteerd NSCLC. De tachtig deelnemers werden gerandomiseerd naar concurrente (n=41) of sequentieel alternerende behandeling met gefitinib en chemotherapie.

Het primaire eindpunt van de studie was progressievrije overleving. De mediane PFS was 18,3 maanden voor het concurrente regime en 15,3 maanden voor het sequentieel alternerende regime (HR 0,71; p=0,20). De overall survival data zijn immatuur met 16 versus 24 gebeurtenissen; voorlopige analyses wijzen op mediane overleving van 41,9 versus 30,7 maanden (HR 0,51; p=0,042). De respons was vergelijkbaar in beide groepen (87,8% versus 84,6%). Bijwerkingen werden veel gezien en waren reversibel.

De onderzoekers concluderen dat beide regimes veelbelovende werkzaamheid hebben. In de lopende fase 3-studie is gekozen voor het concurrente regime.

1.Sugawara S, Oizumi S, Minato K et al. Randomized phase II study of concurrent versus sequential alternating gefitinib and chemotherapy in previously untreated non-small cell lung cancer with sensitive EGFR mutation: NEJ005/TCOG0902. Ann Oncol 2015; epub ahead of print