De standaardbehandelingen voor indolent non-Hodgkin lymfomen zijn vaak toxisch, en bij de meeste patiënten treedt uiteindelijk recidief op. Dr. Nathan Fowler (MD Anderson Cancer Center, Houston) en collega’s publiceren vandaag online in The Lancet Oncology de uitkomsten van een fase 2-studie waarin de werkzaamheid en veiligheid is onderzocht van de combinatie van lenalidomide en rituximab voor niet-eerder-behandeld gevorderd stadium indolent non-Hodgkin lymfoom.¹ Deelnemers aan de studie waren 50 patiënten met folliculair lymfoom, 30 met marginale zone lymfoom, en 30 met kleincellig lymfocytair lymfoom.

Van de 103 evalueerbare patiënten werd een overall response gezien bij 90% (95%-bti 83-95), en een complete respons bij 63% (53-72). Complete respectievelijk partiële respons werd gezien bij 87% en 11% van de patiënten met folliculair lymfoom; 67% en 22% van de patiënten met marginale zone lymfoom; en 23% en 57% van de patiënten met kleincellig lymfocytair lymfoom. De meest-gerapporteerde graad 3 of 4 bijwerkingen waren neutropenie (35% van de patiënten), spierpijn (9%), rash (7%), pulmonaire klachten (5%), vermoeidheid (5%), trombose (5%), en trombocytopenie (4%).

De onderzoekers concluderen data lenalidomide plus rituximab als eerste behandeling voor indolent non-Hodgkin lymfoom goed verdragen wordt en hoge werkzaamheid heeft. Een internationale fase 3-studie waarin deze behandeling wordt vergeleken met chemotherapie is onderweg.

1.Fowler NH, Davis RE, Rawal S et al. Safety and activity of lenalidomide and rituximab in untreated indolent lymphoma: an open-label, phase 2 trial. Lancet Oncol 2014; epub ahead of print