
Het primaire eindpunt van de studie was ORR. Deze bedroeg 36% (95%-bti 24-49%), uitsluitend partiële responsen. De ORR was vergelijkbaar voor patiënten met (35%) of zonder (36%) eerdere anti-VEGF/R therapie. De DCR was 80% (95%-bti 67%-89%); 44% had stabiele ziekte. Onder de responders was de mediane TTR 3,5 maanden (95%-bti 1,9-3,7 maanden). De mediane progressievrije overleving was 9,0 maanden. Tot de graad 3/4-behandelingsgerelateerde bijwerkingen behoorden diarree (14%), hypertensie (7%), afgenomen eetlust (7%), en vermoeidheid, dysfagie en toegenomen alanine-aminotransferase (ieder 5%). Ret proto-oncogen status was niet gecorreleerd met de uitkomst. Lage uitgangsniveaus van angiopoïetine-2, HGF, en IL-8 waren geassocieerd met tumorreductie en langere PFS. Hoge uitgangsniveaus van VEGF, sVEGFR3, en PDGF-BB, en lage uitgangsniveaus van sTie-2 waren geassocieerd met tumorreductie.
De onderzoekers concluderen dat lenvatinib-behandeling leidde tot hoge objectieve respons, hoge ziektecontrole en korte tijd tot respons in patiënten met progressief MTC. Toxiciteiten konden worden gemanaged met doseringsmodificaties en medicaties.
1.Schlumberger M, Jarzab B, Cabanillas ME et al. A phase 2 trial of the multi-targeted tyrosine kinase inhibitor lenvatinib (E7080) in advanced medullary thyroid cancer (MTC). Clin Cancer Res 2015; epub ahead of print