Behandeling van KIT-gemuteerd melanoom met tyrokinaseremmers zoals imatinib kan leiden tot duurzame respons, maar het effect van alternatieve TKIs na progressie op imatinib is niet bekend. Dr. Stephen Hodi (Dana-Farber Cancer Institute, Boston) en collega’s hebben een fase 2-studie uitgevoerd van de tweede-generatie TKI nilotinib in twee cohorten patiënten met melanoom met KIT-mutaties of amplificatie. Cohort A bestond uit elf patiënten die refractair of intolerant waren tegen een eerdere KIT-remmer, en cohort B uit acht patiënten met hersenmetastasen. De patiënten kregen nilotinib 400 mg BID. De uitkomsten zijn online gepubliceerd in Clinical Cancer Research.¹

Het primaire eindpunt van de studie was ziektecontrole na vier maanden. Dit eindpunt werd bereikt door drie patiënten in cohort A en één patiënt in cohort B. In cohort A werden ook twee partiële responsen gezien; er waren geen partiële responsen in cohort B. In beide cohorten tezamen was de mediane tijd-tot-progressie 3,3 maanden en de mediane overall survival 9,1 maanden.

De onderzoekers concluderen dat nilotinib kan leiden tot ziektecontrole in patiënten met melanoom met KIT-veranderingen na progressie op imatinib. De werkzaamheid in patiënten met hersenmetastasen is beperkt.

1.Carvajal RD, Lawrence DP, Weber J et al. Phase II study of nilotinib in melanoma harboring KIT alterations following progression to prior KIT inhibition. Clin Cancer Res 2015; epub ahead of print