In preklinische studies zijn aanwijzingen gezien voor werkzaamheid van de PARP-remmer olaparib voor maagcarcinoom, vooral in cellijnen met lage niveaus van de activator van DNA-schade respons ATM (ataxia telangiectasia mutated). Dr. Yung-Jue Bang (Nationale Universiteit Seoel) en collega’s hebben een gerandomiseerde fase 2-studie uitgevoerd van olaparib plus paclitaxel versus placebo plus paclitaxel in patiënten met recidiverend of metastatisch maagcarcinoom. De uitkomsten van de studie zijn online gepubliceerd in het Journal of Clinical Oncology.¹

De studiepopulatie was tot 50% verrijkt met patiënten met lage of niet-detecteerbare ATM-eiwitniveaus (ATM_low). De patiënten werden gerandomiseerd naar olaparib/paclitaxel (n=61) of placebo/paclitaxel (n=62). Het primaire eindpunt van de studie was progressievrije overleving. De mediane PFS was 3,91 maanden met olaparib/paclitaxel versus 3,55 maanden met placebo/paclitaxel (HR 0,80; niet-significant) in de gehele populatie; en 5,29 maanden met olaparib/paclitaxel versus 3,68 maanden met placebo/paclitaxel (HR 0,74; niet-significant) in de ATM_low-populatie. De overall survival was wel significant beter in de olaparib-arm: mediaan 13,1 maanden met olaparib/paclitaxel versus 8,3 maanden met placebo/paclitaxel (HR 0,56; p=0,005) in de gehele populatie, en mediaan niet-bereikt met olaparib/paclitaxel versus 8,2 maanden met placebo/paclitaxel (HR 0,35; p=0,002) in de ATM_low-populatie. Olaparib/paclitaxel werd over het algemeen goed verdragen.

De onderzoekers concluderen dat olaparib/paclitaxel actief is in de behandeling van patiënten met metastastisch maagcarcinoom, met een groter OS-profijt in ATM_low-patiënten.

1.Bang Y-J, Im S-A, Lee K-W et al. Randomized,double-blind phase II trial with prospective classification by ATM protein level to evaluate the efficacy and tolerability of olaparib plus paclitaxel in patients with recurrent or metastatic gastric cancer. J Clin Oncol 2015; epub ahead of print