Pazopanib is een anti-angiogeen middel met bewezen activiteit in ovariumcarcinoom. Dr. Sandro Pignata (Istituto Nazionale per loStudio e la Cura dei Tumori, Napels) en collega’s hebben in de fase-2 MITO 11-studie onderzocht wat de waarde is van toevoegen van pazopanib aan paclitaxel voor patiënten met platinum-resistent of –refractair gevorderd ovariumcarcinoom. De uitkomsten van MITO 11 zijn online gepubliceerd in The Lancet Oncology.¹

Deelneemsters aan de studie waren 74 patiënten van 11 centra in Italië. De deelneemsters werden 1:1 gerandomiseerd naar dagelijks pazopanib plus wekelijks paclitaxel of alleen wekelijks paclitaxel. De mediane follow-up was 16,1 maanden (IQR 12,5-20,8 maanden). Het primaire eindpunt van de studie was progressievrije overleving. De mediane PFS was 6,35 maanden in de pazopanib plus paclitaxel groep versus 3,49 maanden in de paclitaxel monotherapiegroep (HR 0,42; p=0,0002). Er waren geen onverwachte toxische effecten. De meest-gerapporteerde graad 3- of 4-bijwerkingen waren neutropenie (11% met pazopanib versus 3% met alleen paclitaxel), vermoeidheid ( 11% versus 6%), leukopenie (11% versus 3%), hypertensie (8% versus 0%), verhoogd aspartaat- of alanine-aminotransferase (8% versus 0%) en anemie (5% versus 14%). Eén patiënt in de pazopanibgroep had ileumperforatie.

De onderzoekers concluderen dat een fase 3-studie van pazopanib plus paclitaxel voor patiënten met platinum-resistent of –refractair gevorderd ovariumcarcinoom gewenst is.

1.Pignata S, Lorusso D, Scambia G et al. Pazopanib pus weekly paclitaxel versus weekly paclitaxel alone for platinum-resistant or platinum-refractory advanced ovarian cancer (MITO 11): a randomised, open-label, phase 2 trial. Lancet Oncol 2015; epub ahead of print