In lokaal gevorderd rectumcarcinoom is het bereiken van pathologisch complete respons op neoadjuvante chemoradiatie geassocieerd met betere prognose. Er zijn echter relatief weinig patiënten die pCR bereiken. Prof. Julio Garcia-Aguilar (Memorial Sloan Kettering Cancer Center, New York) en zijn collega’s van het Timing of Rectal Cancer Respons to Chemoradiation Consortium hebben onderzocht of toevoegen van mFOLOFOX6 tussen chemoradiatie en chirurgie resulteert in een hoger percentage patiënten met pCR. De uitkomsten van deze fase 2-studie zijn online gepubliceerd in The Lancet Oncology.¹


Deelnemers aan de studie in zeventien Amerikaanse en Canadese centra waren patiënten met stadium II-III lokaal gevorderd rectumcarcinoom. Patiënten in groep één (n=60) ondergingen mesorectale excisie zes tot acht weken na neoadjuvante chemoradiatie. Patiënten in groepen twee (n=67), drie (n= 67), en vier (n=65) kregen tussen neoadjuvante chemoradiatie en chirurgie respectievelijk twee, vier en zes cycli mFOLFOX6. Pathologisch complete respons werd bereikt door elf patiënten in groep één (18%), zeventien patiënten in groep twee (25%), twintig patiënten in groep drie (30%) en vijfentwintig patiënten in groep vier (38%). Studiegroep was onafhankelijk geassocieerd met pCR (groep vier versus groep één OR 3,49; p=0,011). De meest-gerapporteerde graad-3 of hoger bijwerkingen van mFOLFOX6 waren neutropenie en lymfopenie. In groep vier werd een graad 3-bijwerking gezien in 28% en een graad 4-bijwerking in 8% van de patiënten.

De onderzoekers concluderen dat mFOLFOX6 tussen chemoradiatie en chirurgie kan resulteren in een hoger percentage patiënten met pCR. Deze strategie wordt momenteel onderzocht in fase 3-studies.

1.Garcia-Aguilar J, Chow OS, Smith DD et al. Effect of adding mFOLFOX6 after neoadhuvant chemoradiation in locally advanced rectal cancer: a multicentre, phase 2 trial. Lancet Oncol 2015; epub ahead of print