Gisteren begon in Barcelona het jaarcongres van de European Society for Radiotherapy and Oncology (ESTRO). Dr. Lars Fokdal (Universiteitsziekenhuis Aarhus) presenteerde uitkomsten van de retroEMBRACE-studie van de impact van gecombineerde intracavitaire/interstitiële (IC/IS) brachytherapie op late morbiditeit in lokaal gevorderd cervixcarcinoom.¹ De in Barcelona gepresenteerde uitkomsten hadden betrekking op 610 patiënten van acht instituten in zeven Europese landen.

De patiënten werden onderverdeeld in twee groepen. De advanced adaptive groep (AD, n=300) werd gevormd door alle patiënten die waren behandeld vanaf het moment dat in hun instituut IC/IS-brachytherapie systematisch in meer dan 20% van de patiënten werd toegepast. De limited adaptive groep (LA, n-300) werd gevormd door de andere patiënten, die voornamelijk met IC-brachytherapie waren behandeld.

Patiënt-gerelateerde factoren zoals leeftijd, FIGO-stadium, tumoromvang, lymfeklierstatus, en follow-up tijd waren niet verschillend tussen beide groepen. Er waren ook geen verschillen in EBRT-doelvolumes, doses en fractioneringsschema’s. Vergeleken met de LA-groep werden in de AD-groep meer patiënten behandeld met IMRT(17% versus 6%; p<0,01) en nodal boost (22% versus 13%; p<0,01). In de AD-groep konden de tumoren met hogere doses worden bestraald zonder meer straling naar rectum en sigmoïd, en met lagere straling naar de blaas (p=0,07). Na mediane follow-up van 40 maanden (range 3-163 maanden) waren er geen significante verschillen tussen beide groepen in late graad 2- tot 5- morbiditeit van blaas (p=0,63), maag/darm (p=0,81) of vagina (p=0,10).

De onderzoekers concluderen dat de gecombineerde IC/IS-techniek bestraling van cervixtumoren met hogere doses mogelijk maakt zonder verhoging van de straling naar organen.

1.ESTRO Forum 2015; abstr OF3-0607