De standaardbehandeling voor patiënten met nieuw-gediagnostiseerd glioblastoom is temozolomide plus radiotherapie, gevolgd door onderhoudsbehandeling met temozolomide. Patiënten met recidiverend glioblastoom hebben baat bij behandeling met de angiogeneseremmer bevacizumab. In The New England Journal of Medicine van 20 februari zijn nu de uitkomsten gepubliceerd van de RTOG 0825-studie naar de werkzaamheid van bevacizumab bij patiënten met nieuw-gediagnostiseerd glioblastoom.¹ Eerste auteur van de publicatie is prof. Mark R. Gilbert van het M.D. Anderson Cancer Center (Houston).

Deelnemers aan de studie waren 637 volwassen patiënten met een Karnofsky status 70 of hoger, en adequate hematologische, nier- en leverfunctie. De patiënten kregen temozolomide plus radiotherapie (60 Gy), waaraan vanaf de vierde week bevacizumab of placebo werd toegevoegd, gedurende een maximum van twaalf cycli. De twee co-primaire eindpunten van de studie waren sterfte en progressie van de ziekte.

De onderzoekers vonden geen significant verschil in overleving tussen beide armen: de mediane overleving in de bevacizumab-arm bedroeg 15,7 maanden, en die in de placebo-arm 16,1 maanden. De progressievrije-overleving was wel langer in de bevacizumab-arm (10,7 versus 7,3 maanden), maar bereikte niet het bij opzet van de studie gespecificeerde verbeteringsdoel. In de bevacizumab-arm werden meer gevallen gezien van hypertensie, tromboëmbolische gebeurtenissen, darmperforatie en neutropenie. In de loop van de behandeling namen in de bevacizumab-arm de kwaliteit van leven en het neurocognitief functioneren van de patiënten af.

Referentie
1. Gilbert MR, Dignam JJ, Armstrong TS et al. A randomized trial of bevacizumab for newly diagnosed glioblastoma. N Eng J Med 2014;370:699-708