Blootstelling aan asbest is de belangrijkste risicofactor voor maligne pleuraal mesothelioom (MPM). Echter, naar schatting ontwikkelt minder dan tien procent van de aan hoge asbestconcentraties in de omgeving blootgestelde individuen daadwerkelijk MPM, hetgeen wijst op mogelijke betrokkenheid van andere risicofactoren. Prof. Corrado Magnani (Università del Piemonte Orientale, Novara) en collega’s hebben een studie uitgevoerd van genetische factoren die het risico van MPM zouden kunnen moduleren. De uitkomsten van de studie zijn online gepubliceerd in Carcinogenesis.¹

De onderzoekers hebben een gen-omgevingsinteractie analyse uitgevoerd van blootstelling aan asbest en vijftien SNPs die in een eerdere genoombrede associatiestudie in Italië waren geïdentificeerd. Afhankelijk van de gebruikte analysemethode vonden ze voor drie tot zes SNPs dat een interactie met asbestblootstelling geassocieerd was met verhoogd risico van MPM. Ze concluderen dat gen-asbest interactie een rol speelt in gevoeligheid voor MPM.

1.Tunesi S, Farrante D, Mirabelli D et al. Gene-asbestos interaction in malignant pleural mesothelioma susceptibility. Carcinogenesis 2015; epub ahead of print