Prof. Martin Brutsche (Kantonsspital St. Gallen) en collega’s hebben een studie uitgevoerd van met angiogenese en hypoxie geassocieerde genexpressiesignaturen met voorspellende waarde voor de respons op behandeling met bevacizumab/erlotinib in patiënten met gevorderd niet-squameus niet-kleincellig longcarcinoom. De uitkomsten van de studie zijn online gepubliceerd in Clinical Cancer Research.¹ De onderzoekers hebben genexpressieprofilering uitgevoerd in 42 biopten van deelnemers aan een fase 2-studie van bevacizumab en erlotinib als eerstelijns therapie voor gevorderd niet-squameus NSCLC (de SAKK 19/05 studie).

De onderzoekers identificeerden een tien-gen angiogenese-respons signatuur en een tien-gen hypoxie-respons signatuur waarvan de expressie voorspellend was voor de tijd-tot-progressie onder behandeling met bevacizumab/erlotinib. Hogere expressie van het angiogenese-geassocieerde signatuur was in laag- versus hoog-risicopatiënten geassocieerd met mediane tijd-tot-progressie van 7,1 versus 2,1 maanden (p=0,005). Lagere expressie van het hypoxie-geassocieerde signatuur was in laag- versus hoog-risicopatiënten geassocieerd met mediane tijd-tot-progressie van 6,9 versus 2,9 maanden (p=0,016). Het hypoxie-geassocieerde signatuur voorspelde ook hogere tumor shrinkage na twaalf weken behandeling en betere mediane overall survival (17,8 maanden versus 9,9 maanden in laag- versus hoog-risico patiënten; p=0,001).

De onderzoekers stellen dat de identificatie van deze signaturen kan leiden tot klinisch relevante biomarkers voor het selecteren van patiënten met verhoogde kans op profijt van respons op behandeling.

1.Franzini A, Baty F, Macovei II et al. Gene expression signatures predictive of bevacizumab/erlotinib therapeutic benefit in advanced non-squamous non-small cell lung cancer patients (SAKK 19/05 trial). Clin Cancer Res 2015; epub ahead of print