Introductie van behandeling met tyrosinekinaseremmers heeft de uitkomsten van CML-patiënten sterk verbeterd. Slechts minder dan 10% van de patiënten bereikt echter complete moleculaire respons, gedefinieerd als het punt waarop BCR-ABL transcripten niet meer kunnen worden gedetecteerd in bloedcellen. De TKIs zijn blijkbaar niet in staat tot eradicatie van quiescente CML-leukemiestamcellen, schrijven prof. Philippe Leboulch (CEA, Fontenay-aux-Roses) en collega’s in Nature.¹ In de publicatie laten ze zien dat de pool van residuele CML-stamcellen kan worden gereinigd door behandeling met glitazonen (PPAR-γ agonisten). Het onderliggende mechanisme zou kunnen zijn dat activering van PPAR-γ leidt tot verminderde expressie van STAT5 en de STAT5-targets HIF2α en CITED2, die een rol spelen in het onderhoud van de CML-stamcellen.

De onderzoekers gaven tijdelijk pioglitazon aan drie CML-patiënten met chronische residuele ziekte ondanks continue behandeling met imatinib. Ze zagen in alle drie de patiënten complete moleculaire respons die aanhield tot 4,7 jaar na stoppen met pioglitazon. Ze concluderen dat klinisch relevante eradicatie van CML-stamcellen een haalbare doelstelling is.

1.Prost S, Relouzat F, Spentchian M et al. Erosion of the chronic myeloid leukaemia stem cell pool by PPARγ agonists. Nature 2015; epub ahead of print