Introductie
van behandeling met tyrosinekinaseremmers heeft de uitkomsten van CML-patiënten
sterk verbeterd. Slechts minder dan 10% van de patiënten bereikt echter complete
moleculaire respons, gedefinieerd als het punt waarop BCR-ABL transcripten niet
meer kunnen worden gedetecteerd in bloedcellen. De TKIs zijn blijkbaar niet in
staat tot eradicatie van quiescente CML-leukemiestamcellen, schrijven prof.
Philippe Leboulch (CEA, Fontenay-aux-Roses) en collega’s in Nature.1 In de publicatie
laten ze zien dat de pool van residuele CML-stamcellen kan worden
gereinigd door behandeling met glitazonen (PPAR-γ agonisten). Het onderliggende
mechanisme zou kunnen zijn dat activering van PPAR-γ leidt tot verminderde
expressie van STAT5 en de STAT5-targets HIF2α en CITED2, die een rol spelen in
het onderhoud van de CML-stamcellen.
De
onderzoekers gaven tijdelijk pioglitazon aan drie CML-patiënten met chronische
residuele ziekte ondanks continue behandeling met imatinib. Ze zagen in alle
drie de patiënten complete moleculaire respons die aanhield tot 4,7 jaar na
stoppen met pioglitazon. Ze concluderen dat klinisch relevante eradicatie van
CML-stamcellen een haalbare doelstelling is.
1.Prost S, Relouzat F, Spentchian M et al. Erosion
of the chronic myeloid leukaemia stem cell pool by PPARγ agonists. Nature 2015;
epub ahead of print
Commentaren
Reageren op dit artikel is mogelijk na registratie. (Login)