De TEAM-studie vergeleek vijf jaar exemestaan met twee tot drie jaar tamoxifen gevolgd door drie tot twee jaar exemestaan in postmenopauzale patiënten met hormoonreceptor-positief mammacarcinoom. Dr. Gerrit Jan Liefers (LUMC) en collega’s publiceren online in Molecular Oncology een substudie in het Nederlandse TEAM-cohort (n=2446).¹ Ze bepaalden in tumorweefsel immuunhistochemisch de expressie van de insulin-like growth factor type 1 receptor (IGF1R) en onderzochten de correlatie tussen de IGF1R-expressie en de klinische uitkomsten.

Uit de analyses blijkt dat hoge IGF1R-expressie in de tumoren significant geassocieerd was met recidiefvrije overleving op exemestaantherapie versus de sequentiële therapie (HR 0,74; p=0,02). In patiënten die metformine gebruikten voor diabetes type 2 was de werkzaamheid van exemestaan verder verbeterd (HR 0,32; p=0,02), resulterend in een vijf-jaars RFS van 95%. Deze uitkomsten zijn in overeenstemming met de hypothese dat in postmenopauzale patiënten met hormoonreceptor-positief mammacarcinoom die tamoxifenbehandeling krijgen oestrogeen-gedreven IGF1R-gestimuleerde tumorgroei kan voorkomen, die door exemestaanbehandeling kan worden geremd.

De onderzoekers concluderen dat IGF1R een potentiële biomarker is voor betere uitkomsten van exemestaanbehandeling voor postmenopauzale patiënten met hormoonreceptor-positief mammacarcinoom.

1.Engels CC, de Glas NA, Sajet A et al. The influence of insulin-like growth factor-1-receptor expression and endocrine treatment on clinical outcome of postmenopausal hormone receptor positive breast cancer patients: a Dutch TEAM substudy analysis. Mol Oncol 2015; epub ahead of print