DNA-methyltransferase 3A (DNMT3A) is een van de vaak gemuteerde genen in AML. Resultaten van onderzoeken van de prognostische betekenis van DNMT3A-mutaties zijn inconsistent, en de meeste studies op dit terrein zijn uitgevoerd in patiënten jonger dan zestig jaar, schrijven dr. Martin Carroll (University of Pennsylvania in Philadelphia) en collega’s vandaag online in Clinical Cancer Research.¹ In de publicatie presenteren ze een onderzoek van de hypothese dat de inconsistentie samenhangt met een interactie tussen de anthracyclinedosering tijdens inductietherapie en de DNMT3A-mutatiestatus.

De onderzoekers voerden een retrospectieve studie in een cohort van 152 patiënten (mediane leeftijd 54 jaar) met de novo AML die inductietherapie kregen. Met next-generation sequencing werd aanwezigheid van mutaties bepaald in genen die gewoonlijk gemuteerd zijn in hematologische maligniteiten, waaronder DNMT3A, FLT3-ITD, NPM1, en IDH1/2. Aanwezigheid van DNMT3A-mutaties, in 32% van de patiënten, was niet geassocieerd met slechtere overleving. Dosisescalatie van anthracycline in het inductieregime was geassocieerd met betere overleving in de patiënten met DNMT3A-mutaties, maar niet in de patiënten met wildtype DNMT3A. Patiënten met DNMT3A-mutaties die standaard-dosering inductie kregen hadden een slechtere overleving dan andere patiëntengroepen (10,1 maanden versus 19,8 maanden; p=0,0129).

De onderzoekers concluderen dat patiënten met DNMT3A-gemuteerd AML een inferieure overleving hebben als ze met standaard-dosering anthracycline inductie worden behandeld. Voor deze groep dient hoge-dosering inductietherapie overwogen te worden.

1.Sehgal AR, Gimotty PA, Zhao J et al. DNMT3A mutational status affects the results of dose-escalated induction therapy in acute myelogenous leukemia. Clin Cancer Res 2015; epub ahead of print