Prof. Weimin Ye (Karolinska Instituut, Stockholm) en collega’s hebben een studie uitgevoerd van het risico van maagcarcinoom in patiënten met laesies in de mucosa van de maag. De uitkomsten van de studie zijn online gepubliceerd in BMJ.¹ Deelnemers aan de studie waren 405.172 patiënten van wie tussen 1979 en 2011 maagbiopten waren genomen voor niet-maligne indicaties. Na exclusie van de eerste twee jaar follow-up werden in het cohort 1599 patiënten met maagcarcinoom geïdentificeerd.


De jaarlijkse incidentie van maagcarcinoom was 20x10^-5 onder personen met normale mucosa (SIR 1,0), 42x10^-5 onder patiënten met mineure veranderingen (SIR 1,5), 59x10^-5 onder patiënten met gastritis (SIR 1,8) 100x10^-5 onder patiënten met atrofische gastritis (SIR 2,8), 129x10^-5 onder patiënten met intestinale metaplasie (SIR 3,4), en 263x10^-5 onder patiënten met dysplasie (SIR 6,5). Cox-regressiemodellering liet zien dat de excess-risico’s monotoon toenamen met progressieve ernst van de maaglaesies, met een hoogste HR van 10,9 (95%-bti 7,7-15,4) voor dysplasie versus normaal mucosa. De toegenomen incidentie was stabiel tijdens de follow-up periode, en de afstanden tussen de cumulatieve-incidentiecurves namen continu toe.

De onderzoekers concluderen dat onder patiënten die gastroscopie met biopsie voor klinische indicatie ondergaan binnen twintig jaar maagcarcinoom tot ontwikkeling zal komen in ongeveer 1 op de 256 met normale mucosa, 1 op de 85 met gastritis, 1 op de 50 met atrofische gastritis, 1 op de 39 met intestinale metaplasie, en 1 op de 19 met dysplasie.

1.Song H, Guncha Ekheden I, Zheng Z et al. Incidence of gastric cancer among patients with gastric precancerous lesions: observational cohort study in a low risk Western population. BMJ 2015;351:h3867