Inflammatoir mammacarcinoom (IBC) is een zeldzaam en agressief subtype. Dr. Jennifer Bellon en haar collega’s van het Massachusetts General Hospital (Boston) publiceren in Annals of Surgical Oncology een retrospectieve analyse van uitkomsten van 227 IBC-patiënten die in Boston zijn behandeld tussen 1997 en 2011.¹

Bij presentatie hadden 173 patiënten alleen-locoregionale ziekte. Van de patiënten kregen 132 trimodale therapie (chemotherapie, chirurgie en radiotherapie). De mediane follow-up van de overlevende patiënten was 3,3 jaar. De drie-jaars overall survival was 73,1% (95%-bti 64,9-82,4%). Cumulatief locoregionaal recidief was 10,1% na één jaar, 16,9% na twee jaar, en 21,3% na drie jaar.

Er waren 54 patiënten met metastatische ziekte bij presentatie. De mediane follow-up van de overlevende patiënten was 2,6 jaar. De drie-jaar OS was 44,3% (95%-bti 31,4-62,5%). Vierentwintig patiënten kregen niet-palliatieve lokale therapie (radiotherapie en/of chirurgie). Voor deze patiënten was de mediane OS na locale therapie twee jaar. Na exclusie van zes patiënten die lokale therapie kregen voor palliatie van klachten was de incidentie van locoregionale progressie of recidief 17% in de groep patiënten met lokale therapie versus 57% in de groep die geen lokale therapie kreeg.

De onderzoekers concluderen dat agressieve locoregionale behandeling voor IBC geassocieerd is met betere uitkomsten.

1.Warren LEG, Guo H, Regan MM et al. Inflammatory breast cancer: patterns of failure and the case for aggressive locoregional management. Ann Surg Oncol 2015; epub ahead of print