Gisteren begon in Lissabon de Advanced Breast Cancer Third International Consensus Conference. Vandaag zal dr. Nicoletta Provinciali (Ospedali Galliera, Genua) op het congres uitkomsten presenteren van een studie van het verband tussen insulineresistentie en de prognose van patiënten met metastatisch mammacarcinoom.¹ In patiënten met vroeg-stadium mammacarcinoom is gezien dat hoge insulinespiegels geassocieerd zijn met slechte prognose, maar de associatie in MBC-patiënten is tot op heden niet onderzocht. Deelneemsters aan de Italiaanse studie waren 125 HER2-negatieve niet-diabetische MBC-patiënten die eerstelijns chemotherapie kregen (niet-gepegyleerd liposomaal doxorubicine en cyclofosfamide).

De insulineresistentiestatus bij aanvang van de behandeling was bekend voor 116 patiënten. Bijna de helft (47%) van de patiënten was insulineresistent (HOMA-index>2,5), 41% had overgewicht, en 16% was obees. De mediane leeftijd was 60 jaar (range 38 tot 86 jaar), 74% had performance status 0, en 65% had viscerale metastasen. De mediane progressievrije overleving in het gehele cohort was 10 maanden (IQR 8,5-12,8). De mediane PFS van patiënten met een HOMA-index 2,5 of lager was 11,5 maanden (IQR 9,6-14,6); en de mediane PFS van patiënten met een HOMA-index hoger dan 2,5 was 8,5 maanden (IQR 5,7-12,4). In multivariate analyse, na correctie voor leeftijd, performance status, endocriene status, viscerale ziekte en BMI, hadden patiënten met een HOMA-index hoger dan 2,5 een significant hoger risico van progressie dan patiënten met een HOMA-index 2,5 of lager (HR 2,28; p=0,035).

De onderzoekers concluderen dat in deze studie insulineresistentie geassocieerd was met slechtere prognose in patiënten met metastatisch mammacarcinoom. De studie suggereert dat metabole status van de gastvrouw van invloed is op de prognose van MBC-patiënten die chemotherapie krijgen. Interventies gericht op de metabole status dienen te worden overwogen.

1.Provinciali N. ABC Third International Consensus Conference 2015; abstr. BP129