Vandaag wordt online in Cancer een studie gepubliceerd van real-world associations tussen klinische kenmerken, bloeddrukrespons en overleving van patiënten die anti-VEGF therapie voorgeschreven kregen.¹ Dr. Jonathan Williams (Brigham and Women’s Hospital, Boston) en collega’s analyseerden gegevens van 1120 patiënten met niercelcarcinoom, hepatocellulair carcinoom, gastroïntestinale stromatumoren of andere sarcomen. De meeste patiënten werden behandeld met sunitinib (52%), sorafenib (29%), of pazopanib (18%).

Behandelingsgeïnduceerde hypertensieve respons, gedefinieerd als nieuwe diagnose van hypertensie of verslechtering van bestaande hypertensie, werd gezien bij 49,7% van de patiënten. Reeds bestaande hypertensie, aanwezig in 65,4% van de patiënten, was een onafhankelijke risicofactor voor bloeddrukverhoging (OR 1,56; 95%-bti 1,27-1,92). Andere risicofactoren waren leeftijd 60 jaar of hoger (OR 1,26; 95%-bti 1,06-1,52) en body mass index 25 kg/m2 of hoger (OR 1,26; 95%-bti 1,04-1,53). Ras, geslacht, en type anti-VEGF therapie waren geen significante risicofactoren. De mediane bloeddruktoename door de behandeling was 21/15 mm Hg, zowel in patiënten met als zonder vooraf bestaande hypertensie. Ontwikkeling van hypertensie was voorspellend voor betere overleving (HR 0,76; 95%-bti 0,65-0,89). Hypertensie lijkt een klinische biomarker van werkzaamheid van anti-VEGF therapie te zijn, concluderen de auteur.

1.Hamnvik O-PR, Choueiri TK, Turchin A et al. Clinical risk factors for the development of hypertension in patients treated with inhibitors of the VEGF signaling pathway. Cancer 2014;epub ahead of print