Spinale myxopapillaire ependymomen (MPEs) zijn langzaam groeiende ependymale gliomen die vooral worden gezien bij jongvolwassenen. Onderzoekers van MD Anderson Cancer Center en van het Rare Cancer Network publiceren vandaag online in Neuro-oncology de lange-termijn uitkomsten van MPE behandeld met chirurgie, radiotherapie en/of chemotherapie.¹ Een van de auteurs van de publicatie is prof. Philip Poortmans, ten tijde van de studie nog verbonden aan het Verbeeten Instituut in Tilburg, sinds augustus hoogleraar bij Radboudumc.

De auteurs onderzochten retrospectief de medische dossiers van 183 MPE-patiënten (59% man; mediane leeftijd bij diagnose 35,5 jaar). Van de patiënten onderging 53,0% chirurgie zonder radiotherapie, de overige patiënten kregen chirurgie met radiotherapie of radiotherapie. De mediane radiotherapiedosering bedroeg 50,4 Gy. De mediane follow-up was 83,9 maanden.


Vijftien patiënten (8,2%) overleden, van wie zeven aan een niet-gerelateerde oorzaak. De geschatte tien-jaars overall survival was 92,4%. Behandelingsfalen werd gezien bij 58 patiënten (31,7%). Lokaal falen trad op bij 49 patiënten (26,8%), distant spinal relapse bij 17 (9,3%), en brain failure bij 11 (6,0%). De geschatte tien-jaars progressievrije overleving was 61,2%. Prognostische factoren voor lokale controle en progressievrije overleving waren leeftijd (jonger dan 36 jaar versus 36 jaar of ouder), behandelingsmodaliteit (alleen chirurgie versus chirurgie en radiotherapie) en extent van de chirurgie.

1.Weber D, Wang Y, Miller R et al. Long-term outcome of patients with spinal myxopapillary ependymoma: treatment results from the MD Anderson Cancer Center and institutions form the Rare Cancer Network. Neuro-oncology 2014; epub ahead of print