Er is de laatste jaren veel informatie beschikbaar gekomen over de moleculaire pathogenese van Waldenström’s macroglobulinemie (WM), maar de mechanismen acher de WM-transformatie uit IgM monoclonal gammopathy of unknown significance (MGUS) zijn nog niet bekend. Dr. Bruno Paiva (Universidad de Navarra) en collega’s publiceren online in Blood een fenotypische, moleculaire en genomische studie van klonale B-cellen van nieuw-gediagnostiseerde patiënten met IgM MGUS (n=22), smeulende WM (n=16), en symptomatisch WM (n=11).¹

In flow-cytometrische analyses zagen de onderzoekers sterk overlappende fenotypische profielen voor B-cellen van de drie groepen patiënten. Er waren ook vrijwel geen genen significant gedereguleerd tussen de B-cellen van de verschillende groepen. Het transcriptoom van Waldenström’s B-celkloon verschilde sterk van dat van normale CD25^-CD22⁺ B-cellen, terwijl er veel minder genen verschillend tot expressie kwamen bij vergelijking van Waldenströms B-celkloon en de CD25⁺CD22^+low B-cel. De frequentie van specieke copy number abnormatliteiten was 18% in IgM MGUS en 20% in smeulende WM, en nam toe tot 73% in symptomatisch WM (p=0,008).

De onderzoekers concluderen dat deze resultaten wijzen op een multistep transformatie van klonale B-cellen die al in het IGM MGUS-stadium fenotypische en moleculaire signaturen van maligne WM dragen.

1.Paiva B, Corchete LA, Vidriales M-B et al. The cellular origin and malignant transformation of Waldenström’s macroglobulinemia. Blood 2015; epub ahead of print