Androgeendeprivatietherapie (ADT) is de standaardbehandeling voor patiënten met gevorderd of recidiverend prostaatcarcinoom. De behandeling heeft echter bijwerkingen, verandert de kwaliteit van leven, en kan leiden tot castratieresistente ziekte. Intermitterende ADT is wellicht een alternatief. Dr. Alexis Turgeon (Université Laval, Québec City) en collega’s hebben een meta-analyse uitgevoerd om de werkzaamheid en tolerabiliteit van intermitterende versus continue ADT te bepalen. De meta-analyse is online gepubliceerd in JAMA Oncology.¹

In de literatuur tussen 2000 en 2013 vonden de onderzoekers 22 artikelen van 15 studies met tezamen 6856 patiënten. Op één na hadden alle studies een hoog of onduidelijk risico van bias. In de meta-analyse werden geen significante verschillen tussen intermitterende en continue ADT gezien voor overall survival (8 studies, 5352 patiënten, HR 1,02; 95%-bti 0,93-1,11), prostaatcarcinoom-speficieke overleving (5 studies, 3616 patiënten; HR 1,02; 95%-bti 0,87-1,19), en progressievrije overleving (vier studies, 1774 patiënten; HR 0,94; 95%-bti 0,84-1,05). Er was een minimaal verschil tussen beide interventies in patiënt-gerapporteerde kwaliteit van leven. In de meeste studies werd verbetering van fysiek en seksueel functioneren gezien met intermitterende therapie.

De onderzoekers concluderen dat intermitterende ADT niet inferieur is aan continue ADT in termen van OS. Sommige kwaliteit-van-leven criteria leken beter met intermitterende therapie. Intermitterende ADT kan worden beschouwd als een alternatieve optie voor patiënten met recidiverend of metastatisch prostaatcarcinoom.

1.Magnan S, Zarychanski R, Pilote L et al. Intermittent vs continuous androgen deprivation therapy for prostate cancer. A systemic review and meta-analysis. JAMA Oncol 2015; epub ahead of print