Er is geen consensus over de rol van tijdelijke suppressie van de ovariumfunctie met LHRH-agonisten voor de preventie van chemotherapie-geïnduceerd prematuur ovariumfalen (POF) in premenopauzale patiënten met mammacarcinoom. Dr. Matteo Lambertini (Ospedaliera Universitaria San Martino, Genua) en collega’s hebben een meta-analyse uitgevoerd van gerandomiseerde studies van LHRHa en chemotherapie-geïnduceerd POF. Lambertini presenteert de uitkomsten van de meta-analyse vandaag op het European Cancer Congress.¹


In de gepubliceerde literatuur en proceedings van belangrijke congressen vonden de onderzoekers twaalf (voor het onderwerp) relevante studies met tezamen 1231 patiënten. Het gebruik van LHRHa was geassocieerd met een significante verlaging van het risico van chemotherapie-geïnduceerde POF (OR 0,36; p<0,001). Er was echter een significante heterogeniteit tussen de studies (I² 47,1%; p=0,026), omdat verschillende definities van POF werden gehanteerd.

Er waren acht studies die amenorroe twaalf maanden na eind van de chemotherapie hanteerden als POF-definitie. In de meta-analyse van deze studies was gebruik van LHRHa geassocieerd met significante verlaging van het risico van POF (OR 0,73; p<0,001) zonder heterogeniteit (I²=0,0%). Vijf studies rapporteerden zwangerschappen na behandeling voor mammacarcinoom. Er waren 33 zwangerschappen in de LHRHa-groepen versus 19 zwangerschappen in de controlegroepen (OR 1,83; p=0,041), wederom zonder heterogeniteit (I²=0,0%).

De onderzoekers concluderen dat tijdelijke suppressie van de ovariumfunctie met LHRH-agonisten resulteert in significante verlaging van het risico van chemotherapie-geïnduceerde POF en mogelijk ook met verhoging van de kans op zwangerschap na chemotherapie voor mammacarcinoom.

1.Lambertini M et al. ECC 2015; abstr. 1957