In de meerderheid van patiënten met stadium II-IV epitheliaal ovariumcarcinoom (EOC) treedt na aanvankelijke respons op platinum-gebaseerde chemotherapie recidief op. Er bestaat geen duidelijkheid over de genomische veranderingen die een rol spelen bij het ontstaan van resistentie tegen chemotherapie. Dr. Maurizio D’Incalci (Istituto di Recerche Farmacologiche Mario Negri, Milaan) en collega’s hebben mutatieprofielen onderzocht in genen die geassocieerd zijn met chemotherapiegevoeligheid in een cohort van 33 gematchte primaire en recidiverende tumoren. De uitkomsten van de studie worden vandaag online gepubliceerd in Annals of Oncology.¹

De onderzoekers identificeerden in de biopten 2270 somatische mutaties (89,85% SNPs; 8,19% indels; 1,92% onbekend). Homologe recombinatiegenen en TP53 waren gemuteerd in de meerderheid van de primaire biopten, terwijl in alle biopten tezamen ATM, ATR, TOP2A en TOP2B gemuteerd waren. Slechts 2% van de mutaties kwam overeen tussen gematchte primaire en recidiverende biopten. Aan de hand van mutaties die werden gedetecteerd bij de tweede operatie konden patiënten worden geclusterd in twee groepen met verschillend mutatieprofielen in genen die zijn geassocieerd met homologe recombinatie, PI3K, biogenese van miRNA, en signaaloverdracht.

De onderzoekers concluderen dat er slechts weinig concordantie is tussen primaire en recidiverende tumoren, en dat recidiverend EOC minder heterogeen is dan de primaire tumor.

1.Beltrame L, Di Marino M, Fruscio R et al. Profiling cancer gene mutations in longitudinal epithelial ovarian cancer biopsies by targeted next-generation sequencing: a retrospective study. Ann Oncol 2015; epub ahead of print