De jarige van 6 april is de Deens-Duitse neuroloog Oskar Vogt (1870-1959), die belangrijke bijdragen heeft geleverd aan de kennis van de neurologie.^1-3 Naar het echtpaar Vogt-Meunier is het Vogt-Vogt syndroom genoemd.

Vogt werd geboren als zoon van een dominee in Husum (Sleeswijk-Holstein). Hij studeerde geneeskunde in Kiel en Jena, waar hij in 1894 afstudeerde. Hij specialiseerde zich onder leiding van de Zwitserse neuroloog Auguste Forel (1848-1931) in het Burghölzli asylum in Zürich en onder leiding van de Duitse neuroloog Paul Flechsig (1847-1929) in Leipzig. In 1898 ging hij naar Parijs, waar hij in het Salpêtrière ziekenhuis klinisch neurologisch onderzoek uitvoerde. Daar ontmoette hij Cécile Mugnier (1875-1962), eveneens neuroloog, die in het Bicêtre ziekenhuis onderzoek deed onder leiding van Pierre Marie (1853-1940). Oskar en Cécile trouwden in Berlijn in 1899, en begonnen een neurologisch onderzoeksinstituut dat ze financierden met hun inkomsten uit een privé-praktijk. Ze kregen veel onderzoeksmateriaal toegestuurd door Marie, die Vogt eens na een verhitte discussie had toegevoegd: ‘Meneer Vogt, u hebt hersenen nodig om te onderzoeken.’

Tot de vele onderzoeken van Vogt en Vogt behoren studies naar de anatomie en de pathologie van de cerebrale cortex, studies naar extrapyramidale ziekten (waaronder het Vogt-Vogt syndroom), studies naar de verbindingen tussen de thalamus en het corpus striatum, en studies naar primaire pathologische veranderingen in de thalamus bij schizofreniepatiënten. In 1913 werd Oskar Vogt hoogleraar neurologie in Berlijn, en in 1915 zetten de Vogts het Neurobiologisches Universitäts-Laboratorium in Berlijn op. In 1924 was Vogt een van de neurologen die in Moskou door Lenin werden geconsulteerd na diens beroerte. Na Lenins dood vroegen de Sovjet-autoriteiten Vogt om Lenin's hersenen te onderzoeken. Hij stelde vast dat Lenin’s hersenen ongewoon grote corticale pyramidale cellen bevatten (de hersenen van een Russische moordenaar dienden als referentiemateriaal).

In 1931 werd Oskar Vogt directeur van het nieuwe Kaiser Wilhelm Institut für Hirnforschung, waar Cécile Vogt hoofd werd van de afdeling anatomie. Vanwege hun afkeer van het beleid van de Nazi’s legden ze hun posities in 1936 neer, en verhuisden naar Neustadt (in het Zwarte Woud), waar ze met financiële steun van de familie Krupp en de Rockefeller Foundation een klein eigen onderzoeksinstituut begonnen, het Institut für Hirnforschung und Allgemeine Biologie. Tijdens de oorlog zouden ze volgens tenminste één bron Joodse onderduikers verborgen hebben gehouden, en geweigerd hebben Joodse medewerkers te ontslaan.¹

Tot de vele onderscheidingen die Vogt ten deel zijn gevallen behoren negen eredoctoraten, waaronder een van Oxford University. In Düsseldorf is het naar hen genoemde C. u. O. Vogt-Institut für Hirnforschung.

1. http://www.whonamedit.com/doctor.cfm/997.html
2. Bhattacharyya KB. Eminent neuroscientists. Their lives and works. 2011: Association of neuroscientists of eastern India academic publishers
3. Bruetsch WL. Oskar Vogt, MD, 1870-1959. Am J Psychiatry 1960;116:958-960

Morgen: Om een cardiogram te laten maken diende de patiënt beide handen en de linker voet in glazen potten met een zoutoplossing te plaatsen.