Dr. Yun-tao Xie (Kankerziekenhuis van de Peking Universiteit, Beijing) en collega’s hebben het verband onderzocht tussen PIK3CA-mutaties in tumorweefsel en de respons op neoadjuvante chemotherapie in mammacarcinoom. De uitkomsten van de studie zijn online gepubliceerd in Clinical Cancer Research.¹ Deelneemsters aan de studie waren 729 patiënten met primair mammacarcinoom.

Pathologisch complete respons na neoadjuvante chemotherapie werd gezien in 142 patiënten (19,5%). Er waren 206 patiënten (28,2%) die voor aanvang van de neoadjuvante chemotherapie tumoren met PIK3CA-mutaties hadden. Onder deze patiënten was het percentage met pCR lager dan onder patiënten zonder PIK3CA-mutaties (14,6% versus 21,4%; p=0,035). Er waren geen significante verschillen in ziektevrije overleving (DFS) en distante ziektevrije overleving (DDFS) tussen patiënten met PIK3CA-mutaties en patiënten zonder PIK3CA-mutaties.

Van 102 patiënten was de PIK3CA-mutatiestatus voor en na de neoadjuvante chemotherapie bekend. Onder deze patiënten hadden 24 (23,5%) PIK3CA-mutaties voor de neoadjuvante chemotherapie. Van deze 24 patiënten hadden er 15 na de neoadjuvante chemotherapie nog steeds hun initiële PIK3CA-mutaties, terwijl de overige 9 de mutaties na de neoadjuvante chemotherapie verloren hadden. De patiënten die de PIK3CA-mutaties behielden hadden een slechtere DDFS dan de overige 87 patiënten in deze subgroep (HR 2,34; 95%-bti 0,98-5,62; p=0,050).

De onderzoekers concluderen dat patiënten met PIK3CA-mutaties minder kans hebben op respons op neoadjuvante chemotherapie. Patiënten die na neoadjuvante chemotherapie de initiële PIK3CA-mutaties behouden hebben een slechtere overleving.

1.Yuan H, Chen JC, Liu Y et al. Association of PIK3CA mutation status before and after neoadjuvant chemotherapy with respons to chemotherapy in women with breast cancer. Clin Cancer Res 2015; epub ahead of print