Verbeteringen in de screening en de adjuvante behandeling voor borstkanker zijn geassocieerd met vermindering van recidief. Dit kan betekenen dat een toenemend percentage van de patiënten zich presenteert met eerstelijns de novo in plaats van reciderende gemetastaseerde borstkanker. Dit schrijven Denise Yardley (Sarah Cannon Research Institute, Nashville TN) en collega’s online in Breast Cancer Research and Treatment.¹ In het artikel beschrijven ze de registHER- studie, waarin ze patiënten met de novo versus recidiverende HER2-positieve MBC vergelijken. Tusssen december 2003 en februari 2006 werden in deze observationele studie 327 patiënten met de novo MBC gerecruteerd en 674 patënten met MBC die eerder waren behandeld voor vroege ziekte.

De onderzoekers zagen dat de patiënten met de novo HER2-positieve MBC minder vaak longmetastasen hadden, maar vaker lymfeklier-, bot- en/of levermetastasen. Ze kregen vaker gecombineerde chemo- en endocriene therapie. Bij een mediane follow-up van 29 maanden was de mediane PFS 12,1 maanden en de mediane OS 41,7 maanden bij de de novo patiënten; tegen 9,3 maanden respectievelijk 32,8 maanden bij de recidiverende patiënten. Deze verschillen zijn statistisch significant. Hoewel de novo patiënten zich over het algemeen presenteren met meer gevorderde ziekte en hogere tumorlast hebben ze toch gunstiger klinische uitkomsten dan de recidiverende patiënten, aldus de onderzoekers.

1. Yarley DA, Kaufman PA, Brufsky A et al. Treatment patterns and clinical outcomes for patients with de novo versus recurrent HER2-positive metastatic breast cancer. Breast Cancer Res Treat 2014; epub ahead f print