Pembrolizumab is een gehumaniseerd monoklonaal antilichaam dat interactie van PD-1 met zijn liganden PD-L1 en PD-L2 blokkeert, waardoor tumorspecifieke effector T-cellen geactiveerd worden. In de KEYNOTE-012 studie is klinische activiteit van pembrolizumab gezien in patiënten met PD-L1 positief recidiverend/metastatisch SCCHN. Dr. Tanguy Seiwert (The University of Chicago) presenteert morgen op de ASCO Annual Meeting uitkomsten van het KEYNOTE-012 expansion cohort.¹ In deze studie zijn 132 patiënten met recidiverend/metastatisch SCCHN geïncludeerd, ongeacht hun PD-L1 expressie of HPV-status. De mediane leeftijd was 58,9 jaar; 83,3% was man; 56,8% had twee of meer eerdere lijnen therapie voor recidiverende ziekte gehad,


De deelnemers kregen intraveneus pembrolizumab 200 mg iedere drie weken. Ze werden iedere acht weken geëvalueerd met radiographic imaging. Het primaire eindpunt van de studie was objectieve respons. Er waren 99 patiënten evalualbel. De ORR was 18,2% (18 partiële responsen) en 31,3% met stabiele ziekte. Bijwerkingen werden gezien in 47%, en graad 3 of hoger bijwerkingen in 7,6%. De meest gerapporteerde bijwerkingen waren vermoeidheid (12,1%), verminderde eetlust (6,8%), pyrexie (6,1%) en rash (5,3%).

De onderzoekers concluderen dat pembrolizumab goed verdragen werd en klinisch relevante werkzaamheid demonstreerde.

1.ASCO Annual Meeting 2015; LBA6008