
Uit de analyses blijkt dat FAP minder distress veroorzaakte in mannen, in patiënten met minder symptomen, in patiënten die minder ernstige consequenties rapporteerden, en in patiënten die blijk gaven van een meer coherent begrip van FAP. Veertien procent van de respondenten was niet-adherent aan surveillance. Niet-adherentie was geassocieerd met hogere leeftijd, minder recent chirurgie ondergaan hebben, en geen geschiedenis van maligniteit. De percepties van FAP konden de variantie in niet-adherentie verklaren.
De onderzoekers concluderen dat FAP-patiënten die niet-adherent waren aan endoscopische surveillance meer positieve percepties van hun ziekte hebben, en minder emotioneel aangedaan waren vergeleken met de adherente patiënten. De niet-adherente patiënten dienen te worden benaderd met specifieke informatie over het verband tussen niet-adherentie en het risico van toekomstige maligniteiten.
1.Eriksson LE, Fritzell K, Rixon L et al. The role of illness perceptions in adherence to surveillance in patients with familial adenomatous polyposis. Psycho-Oncology 2015; epub ahead of print