Er zijn aanwijzingen voor een relatief gunstige prognose van epileptogene glioblastomen, mogelijk vanwege vroege diagnose of vanwege potentiële antitumor-effecten van anti-epileptische geneesmiddelen. Prof. Pierre Robe (UMCU) en collega’s hebben een studie uitgevoerd van de relatie tussen overleving en epilepsie bij presentatie, vroege diagnose, en anti-epileptische therapie in glioblastoompatiënten. De uitkomsten van de studie zijn online gepubliceerd in Neuro-Oncology.¹

Deelnemers aan de studie waren 647 achtereenvolgende patiënten met een diagnose de novo glioblastoom tussen 2005 en 2013. Uit de analyses blijkt dat epilepsie bij presentatie positief gecorreleerd was met overleving (HR 0,75; p<0,01). Het effect was onafhankelijk van leeftijd, geslacht, performance status, type chirurgie, adjuvante therapie, tumorlokatie en tumorvolume, hetgeen suggereert dat de positieve correlatie niet uitsluitend kan worden toegeschreven aan vroege diagnose. Onder patiënten met epilepsie bij presentatie was gebruik van het anti-epilecticum valproïnezuur niet geassocieerd met de overleving.

De onderzoekers concluderen dat epilepsie bij presentatie een onafhankelijke prognostische factor is voor langere overleving in patiënten met glioblastoom. Het effect wordt niet uitsluitend verklaard door vroege diagnose, en de overleving is niet geassocieerd met VPA-behandeling.

1.Berendsen S, Varkila M, Kroonen J et al. Prognostic relevance of epilepsy at presentation in glioblastoma patients. Neuro-Oncology 2015; epub ahead of print