De klinische presentatie van myelodysplastische syndromen (MDS) is zeer variabel, en er is behoefte aan accurate voorspelling van de uitkomsten van MDS-patiënten. Dr. Fabio Efficace (Gruppo Italiano Malattie Ematologiche dell’ Adulto, Rome) en collega’s hebben onderzocht wat de prognostische waarde is van zelf-gerapporteerde vermoeidheid in patiënten met intermediair 2- of hoog-risico MDS. De uitkomsten van de studie zijn online gepubliceerd in The Lancet Oncology.¹

De onderzoekers voerden een prospectieve cohortstudie uit met 280 patiënten van 37 centra in Europa, de Verenigde Staten, en Oost-Azië. De mediane leeftijd was 71 jaar. De patiënten werden binnen zes maanden na de diagnose geïncludeerd. Hogere leeftijd, comorbiditeiten en slechte performance status waren geen exclusiecriteria. Bij inclusie werd onder meer de EORTC-QoL30 score voor vermoeidheid bepaald. De mediane overall survival na diagnose was 17 maanden. In univariate analyse van baseline-factoren waren hogere leeftijd, transfusie-afhankelijkheid, ECOG-performance status 2 of hoger, toegenomen leukocytengetal, hoger-risico IPSS-score en hogere vermoeidheidsscore geassocieerd met slechtere OS. In multivariate analyse waren hoger-risico IPSS-score (p=0,0035) en hogere vermoeidheidsscore (p=0,0007) onafhankelijk geassocieerd met slechtere OS.

De onderzoekers concluderen dat in patiënten met nieuw-gediagnostiseerd hoger-risico MDS zelf-gerapporteerde vermoeidheid prognostische informatie verschaft onafhankelijk van bekende ‘gold-standard risk classifications’.

1.Efficace F, Gaidano G, Breccia M et al. Prognostic value of self-reported fatigue on overall survival in patients with myelodysplastic syndromes: a multicentre, prospective, observational cohort study. Lancet Oncol 2015; epub ahead of print