Progressievrije overleving wordt in oncologische studies vaak gebruikt as eindpunt voor het beoordelen van werkzaamheid. Er is echter geen hard bewijs voor de veronderstelling dat verbetering van de PFS geassocieerd is met verbetering van de gezondheidsgerelateerde kwaliteit van leven, zo schrijven dr. Ingolf Griebsch (onderzoeker bij Boehringer Ingelheim) en collega’s in BMJ Open.¹ Ze presenteren een analyse van het verband tussen PFS en HRQoL in twee gerandomiseerde studies van afatinib voor NSCLC, de LUX-Lung 1 en de LUX-Lung 3.

In deze studies werd de HRQoL bepaald met de EORTC QLQ-C30, de EuroQoL EQ-5D, en de EuroQoL EQ VAS. Progressie, het primaire eindpunt van de studies, werd werd geëvalueerd in independent review volgens RECIST-criteria, en door de lokale onderzoekers. In beide studies was de HRQoL van patiënten op het moment van progressie numeriek slechter dan die van patiënten zonder progressie. In LUX-Lung 1 waren de verschillen in mediane HRQoL-scores in alle analyses statistisch significant (p<0,05) tussen patiënten met progressie in week 4 en patiënten zonder progressie. In LUX-Lung 3 was dit het geval op meerdere tijdstippen. In longitudinale analyse werd gezien dat progressie een consistent negatieve impact had op de scores in alle drie de HRQoL-maten.

De onderzoekers concluderen dat PFS in NSCLC een patiënt-relevant eindpunt is.

1.Griebsch I, Palmer M, Fayers PM, Ellis S. Is progression-free survival associated with a better health-related quality of life in patients with lung cancer? Evidence from two randomised trials with afatinib. BMJ Open 2014;4:e005762