Germline CDKN2A-mutaties worden aangetroffen in 5 tot 20 procent van de melanoomfamilies. In talrijke studies is aangetoond dat in deze families het risico van niet-melanoom maligniteiten verhoogd is. Er zijn tot op heden geen studies uitgevoerd van het risico van andere maligniteiten in families met CDKN2A-wildtype melanoom. Dr. Hildur Helgadottir (Karolinska Instituut, Stockholm) en haar collega’s hebben nu een prospectieve studie uitgevoerd van 224 index melanoompatiënten en 944 van hun eerstegraads verwanten uit 154 families met bevestigd CDKN2A wildtype. De uitkomsten van de studie zijn online gepubliceerd in het International Journal of Cancer.¹

Het prospectief relatief risico van melanoom vergeleken met gematchte controles uit de algemene bevolking was 56,9 (95%-bti 31,4-102,1) voor de indexpatiënten en 7,0 (95%-bti 4,2-11,4) voor de eerstegraads verwanten. Het prospectief relatief risico van squameus cel huidcarcinoom was 9,1 (95%-bti 6,0-13,7) voor de indexpatiënten en 3,4 (95%-bti 2,2-5,2) voor de eerstegraads verwanten. Het risico van niet-huidmaligniteiten was over het algemeen niet verhoogd in de indexpatiënten en evenmin in de eerstegraads verwanten. Er was alleen een licht-verhoogd risico (RR 1,5) van niet-huidmaligniteiten in families met jonge (jonger dan 40 jaar) indexpatiënten. Verder waren MC1R-genvarianten verhoogd in patiënten met familiaal melanoom vergeleken met controles (OR 2,4; 95%-bti 1,6-3,4).

De onderzoekers concluderen dat in de meerderheid van de CDKN2A-wildtype melanoomfamilies segregatie van varianten in laag-risico melanoomgenen zoals MC1R een verhoogde gevoeligheid voor huidcarcinoom veroorzaakt, en dat er geen sprake is van een rol van mutaties in hoog-risico kankerpredisponerende genen. De studie onderstreept het belang van CDKN2A-mutatiescreening in melanoomfamilies.

1.Helgadottir H, Hölom V, Tuominen R et al. CDKN2A mutation-negative melanoma families have increased risk exclusively for skin cancers but not for other malignancies. Int J Cancer 2015; epub ahead of print